라틴어 문장 검색

in prouincia singularem innocentiam praestitit biennio continuato, cum succedenti fratri legatus substitisset;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 5장 1:2)
"Hoc quidem illius non innocentiae, sed potentiae indicium est, quod sic ab iis timetur etiam, a quibus prodi potest, ut, cum de se fateantur, ilium tamen celent."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 9장 14:2)
"At mihi securitatem primum innocentia mea, deinde tua dextera ob tul erat:"
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 10장 2:34)
"pro me deprecor, modo ne fratrum innocentiae fuga inputetur mea."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 2장 3:4)
Hocne meruit innocentia manifesta quibuslibet?
(단테 알리기에리, Epistolae 87:2)
Consilia ejus semper honesta, et ab omni turpitudine longe amota fuere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.97)
quare turpitudinis nota inuri, quam pro patria, aut pro Washingtonii gloria certare, malebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.87)
"Praesto iugulum, micantem intrepida excipio mucronem, innocentiam tantum mecum feram."
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:10)
"Christum mentitur antichristus et turpitudinem vitae falso nominis honore convestiunt."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:171)
Confitere turpitudinem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 12:14)
Itaque et consules statim magnifice voluntaria deditione turpitudinem foederis dirimunt, et ultionem flagitans miles Papirio duce - horribile dictu - strictis ensibus per ipsam viam ante pugnam furit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SAMNITICUM 11:2)
quippe qui Iugurthinis, Cimbricis, Mithridaticis, Parthicis, piraticis bellis, Gallicis atque Germanicis, quibus caelum ipsum gloria ascendit, Gracchanas Drusianasque caedes, ad hoc servilia bella miscuerint et, ne quid turpitudini desit, gladiatoria.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM NUMANTINUM 20:1)
Quibus elatus victoriis de invadenda urbe Romana - quod satis est turpitudini nostrae - deliberavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SPARTACIUM 11:1)
Si aut me, inquit, Evangele, aut haec innocentiae lumina cogitasses, nullum inter nos tale secretum opinarere, quod non vel tibi vel etiam vulgo fieri dilucidum posset, quia neque ego sum inmemor nec horum quemquam inscium credo sancti illius praecepti philosophiae, sic loquendum esse cum hominibus, tamquam dii audiant;
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 6:1)
Haec Sammonicus, qui turpitudinem convivii principis sui laudando notat, prodens venerationem qua piscis habebatur, ut a coronatis inferretur cum tibicinis cantu quasi quaedam non deliciarum sed numinis pompa.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION