라틴어 문장 검색

at tu, quisque doles, amice lector, de tanto quasi nil viro supersit, udis parce genis rigare marmor:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Petreio suo salutem 6:9)
Mane novo seu cum ferventia balnea poscunt seu cum venatu frons calefacta madet, hoc foveat pulcher faciem Filimatius udam, migret ut in bibulum vellus ab ore liquor.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Eriphio suo salutem 10:2)
monstrat iter totoque effulgurat orbe Cynthia, prosequitur divam celeresque recursus securus pelagi Chiron rogat udaque celat lumina et abreptos subito iamiamque latentes erecto prospectat equo, qua cana parumper spumant signa fugae et liquido perit orbita ponto.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권99)
Inter quae subito cadunt volatu immensae volucrum per astra nubes, quas Nilus sacer horridusque Phasis, quas udo Numidae legunt sub austro, desunt qui rapiant sinusque pleni gaudent, dum nova lucra comparantur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Kalendae Decembres30)
noverat effigies generosique ardua Blaesi ora puer, dum saepe domi nova serta ligantem te videt et similes tergentem pectore ceras, hunc ubi Lethaei lustrantem gurgitis oras Ausonios inter proceres seriemque Quirini adgnovit, timide primum vestigia iungit accessu tacito summosque lacessit amictus, inde magis sequitur;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus86)
levis hic Phorci chorus udaque crines Cymodoce viridisque cupit Galatea lavari.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis8)
forte diem Triviae dum litore ducimus udo angustasque fores adsuetaque tecta gravati frondibus et patula defendimus arbore soles, delituit caelum et subitis lux candida cessit nubibus ac tenuis graviore favonius austro immaduit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis24)
te praeside noscat, unde paludosi fecunda licentia Nili, cur vada desidant et ripa coerceat undas Cecropio stagnata luto, cur invida Memphis, curve Therapnaei lasciviat ora Canopi, cur servet Pharias Lethaeus ianitor aras, vilia cur magnos aequent animalia divos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri34)
- nigrasque putat properasse sorores, exsultent placidi Lethaea ad flumina manes, Elysiae gaudete domus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum8)
longi tu sola laboris conscia, cumque tuis crevit mea Thebais annis, qualem te nuper Stygias prope raptus ad umbras, cum iam Lethaeos audirem comminus amnes, aspexi, tenuique oculos iam morte cadentes, scilicet exhausti Lachesis mihi tempora fati te tantum miserata dedit, superique potentes invidiam timuere tuam.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 15)
nusquam Cinyphiis vagata campis curvarum domus uda coclearum?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum9)
nec longa mora est aut avia tellus, sed mea secreto velluntur pectora morsu, udaque turgentes impellunt lumina guttas, ceu super Aegaeas hiemes abeuntis amici vela sequar spectemque ratem iam fessus ab altis rupibus atque oculos longo querar aere vinci.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii2)
At tu seu membris emissus in ardua tendens fulgentesque plagas rerumque elementa recenses, quis deus, unde ignes, quae ducat semita solem, quae minuat Phoeben quaeque integrare latentem causa queat, notique modos extendis Arati, seu tu Lethaei secreto in gramine campi concilia heroum iuxta manesque beatos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum12)
ite, pii manes Graiumque examina vatum, inlustremque animam Lethaeis spargite sertis et monstrate nemus, quo nulla inrupit Erinys.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum107)
iam nigra tumebat colla minax, iam sparsa solo turbaverat ossa, ni deus horrentem Lethaeo vimine mulcens ferrea tergemino domuisset lumina somno.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권10)

SEARCH

MENU NAVIGATION