라틴어 문장 검색

Aluredus, porro, scriptoribus praeclaris, qui facta ejus ingentia memoriae traderent et mandarent, privatus, vetustatis tenebris fere penitus obscuratur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.227)
obscurata diu populo bonus eruet atque proferet in lucem speciosa uocabula rerum,quae priscis memorata Catonibus atque Cethegisnunc situs informis premit et deserta uetustas;
(호라티우스의 두번째 편지, 268)
Praeterea quae cumque vetustate amovet aetas, si penitus peremit consumens materiem omnem, unde animale genus generatim in lumina vitae redducit Venus, aut redductum daedala tellus unde alit atque auget generatim pabula praebens?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 9:8)
nam certe non inter se stipata cohaeret materies, quoniam minui rem quamque videmus et quasi longinquo fluere omnia cernimus aevo ex oculisque vetustatem subducere nostris, cum tamen incolumis videatur summa manere propterea quia, quae decedunt corpora cuique, unde abeunt minuunt, quo venere augmine donant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 2:3)
cedit enim rerum novitate extrusa vetustas semper, et ex aliis aliud reparare necessest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 25:17)
respice item quam nil ad nos ante acta vetustas temporis aeterni fuerit, quam nascimur ante.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 25:23)
denique Democritum post quam matura vetustas admonuit memores motus languescere mentis, sponte sua leto caput obvius optulit ipse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:8)
Fit quoque, ubi in magnas aquae vastasque lucunas gleba vetustate e terra provolvitur ingens, ut iactetur aquae fluctu quoque terra vacillans;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 18:8)
et boni consulas oportet, si notitiam vetustatis modo nostris non obscure modo ipsis antiquorum fideliter verbis recognoscas, prout quaeque se vel enarranda vel transferenda suggesserint.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 4:2)
Hic, cum omnes quasi vetustatis promptuarium Albini memoriam laudavissent, Praetextatus Avienum videns Furio insursurrantem:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 1:1)
Licet, inquit, in hoc coetu non minus doctrina quam nobilitate reverendo magis mihi discendum sit quam docendum, famulabor tamen arbitrio iubentis, et insinuabo primum de Saturnalibus, post de ceteris, unde sit sic eloquendi non novitas sed vetustas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 4:2)
mille verborum est, quid aliud sermo tuus nisi ipsam redolet vetustatem?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 4:3)
Cum enim vestitus togae vel trabeae seu paludamenti nullum de se proprii nominis usum fecerit, quaero abs te, cur hoc de solo praetextae habitu usurpaverit vetustas, aut huic nomini quae origo contigerit?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 3:3)
Vetustatis peritissimi referunt in raptu Sabinarum unam mulierem nomine Hersiliam, dum adhaeret filiae, simul raptam:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 16:1)
Aes ita fuisse signatum hodieque intellegitur in aleae lusum, cum pueri denarios in sublime iactantes capita aut navia lusu teste vetustatis exclamant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 22:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION