라틴어 문장 검색

cui confine est παροιμίασ genus illud, quod est velut fabella brevior et per allegorian accipitur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 241:1)
ei confine est, quod dicitur per suspicionem:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 197:1)
praecipua tamen eius opera δείνωσισ in exaggeranda indignitate et in ceteris altitudo quaedam, φαντασία in concipiendis visionibus, e)cergasi/a in efficiendo velut opere proposito, cui adiicitur ἐπεξεργασία repetitio probationis eiusdem et cumulus ex abundanti, ἐνέργεια confinis his (est enim ab agendo dicta) et cuius propria sit virtus non esse, quae dicuntur, otiosa.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 151:3)
Cui est confinis dissimulatio, non alibi quam in risu posita ideoque tractata suo loco.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 60:4)
O, dixit, felicem matrem Huic vel confinis vel eadem est, qua nunc utimur plurimum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 110:4)
confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata, per quae res asperas mollius significant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 138:1)
cui confinis est ἀντανάκλασισ eiusdem verbi contraria significatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 222:1)
his confinis est destructio et confirmatio sententiarum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 213:1)
Sed ipse paucos dies conmoratus apud C. Flaminium in agro Arretino, dum vicinitatem antea sollicitatam armis exornat, cum fascibus atque aliis imperi insignibus in castra ad Manlium contendit.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 36장1)
interea parentes aut parui liberi militum, uti quisque potentiori confinis erat, sedibus pellebantur.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 41장13)
Sunt enim, ut scis, virtutibus vitia confinia, et perditis quoque ac turpibus recti similitudo est;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 120 8:4)
squameus huc Triton duplicis confinia dorsi, qua coeunt supra sinuamina tortilis alvi, inter aquas calido portavit corde Dionen.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 10)
si pateris hortantem, conatuum tuorum socius adiutor, praevius particeps ero, sin autem inlecebrosis deliciarum cassibus involutus mavis, ut aiunt, Epicuri dogmatibus copulari, qui iactura virtutis admissa summum bonum sola corporis voluptate determinat, testor ecce maiores, testor posteros nostros huic me noxae non esse confinem.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Eutropio suo salutem 5:2)
taceo reliquam sui molem vinctam podagra pinguedine solutam, taceo cerebrum crebra vibice peraratum, quod parum amplius tegi constat capillis quam cicatricibus, taceo pro brevitate cervicis occipiti supinato scapularum adhaerere confinia.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Apollinari suo salutem 7:4)
de cetero, quamquam et 1 extremus autumnus iam diem breviat et viatorum sollicitas aures foliis toto nemore labentibus crepulo fragore circumstrepit inque castellum, ad quod invitas, utpote Alpinis rupibus cinctum, sub vicinitate brumali difficilius escenditur,2 nos tamen deo praevio per tuorum montium latera confragosa venientes nec subiectas cautes nec superiectas nives expavescemus, quamvis iugorum profunda declivitas aggere cocleatim fracto saepe redeunda sit, quia, et si nulla sollemnitas, tu satis dignus es, ut est Tullianum illud, propter quem Thespiae visantur, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Elaphio suo salutem 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION