라틴어 문장 검색

iam nomina vilicorum et repudiata a cilcitore Iiberta in balneatoris contubernio deprehensa et atriensis Baias relegatus;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 53:18)
idem sutor est, idem cocus idem pistor, omnis musae mancipium.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 68:15)
Oneravi rursus vinum, lardum, fabam, seplasium, mancipia.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 76:14)
Nec quod esset, sciebamus errantes, donec a vilico quodam Crotona esse cognovimus, urbem antiquissimam et aliquando Italiae primam.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 116:2)
transit etiam vilicus, Nec ille quicquam sentit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Cervus ad boves.10)
Sunt ergo instruendi, eo pluris quod frugi, mancipiis;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 19 7:1)
Placuit aere signari omnes honores fastidiosissimi mancipii, quosque repudiasset quosque quantum ad decernentes pertinet gessit.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 14:3)
pro quibus ut meritis referatur gratia, iurat se fore mancipii tempus in omne tui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 517)
omne reformidat frigida volnus humus, vilice, da requiem terrae semente peracta;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권372)
"fuge, callide serpens, exue te membris, et spiras solve latentes, mancipium Christi, fur corruptissime, vexas."
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3130)
novimus esse patrem scelerum, sed novimus ipsum haudquaquam tamen esse Deum, quin immo gehennae mancipium, Stygio qui sit damnandus Averno, Marcionita Deus, tristis, ferus, insidiator, vertice sublimis, cinctum cui nubibus atris anguiferum caput et fumo stipatur et igni, liventes oculos subfundit felle perusto invidia inpatiens iustorum gaudia ferre.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 143)
"hanc in lupanar trudere publicum certum est, ad aram ni caput applicat ac de Minerva iam veniam rogat, quam virgo pergit temnere virginem, omnis iuventus inruet et novum ludibriorum mancipium petet."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Agnetis10)
sed quid videtur Hoc tibi mancipium?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 282)
Domum, Ut mancipia haec, ita ut iussit frater, ducam ad Thaidem.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 3214)
Vilice silvarum et milli me reddentis agelli, quem tu fastidis, habitatum quinque focis et quinque bonos solitum Variam dimittere patres, certemus, spinas animone ego fortius an tu evellas agro, et melior sit Horatius an res.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 141)

SEARCH

MENU NAVIGATION