라틴어 문장 검색

Ille meas errare boves, ut cernis, et ipsum Ludere quae vellem calamo permisit agresti;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 73 11:2)
Tunc animus noster habebit, quod gratuletur sibi, cum emissus his tenebris, in quibus volutatur, non tenui visu clara prospexerit, sed totum diem admiserit et redditus caelo suo fuerit, cum receperit locum, quem occupavit sorte nascendi.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 12:1)
at nunc blattaria vocant balnea, si qua non ita aptata sunt, ut totius diei solem fenestris amplissimis recipiant, nisi et lavantur simul et colorantur, nisi ex solio agros ac maria prospiciunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 8:2)
an tu quicquam in istis esse credis boni, quorum professores turpissimos omnium ac flagitiosissimos cernis ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 88 2:6)
Sed quia contingere hoc non potest, est sic nobis aspicienda, quemadmodum mundi secreta cernuntur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 89 1:4)
Haec eius initiamenta sunt, per quae non municipale sacrum, sed ingens deorum omnium templum, mundus ipse reseratur, cuius vera simulacra verasque facies cernendas mentibus protulit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 28:3)
Ne quis insepultus esset, rerum natura prospexit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 35:5)
Pythagoras ait alium animum fieri intrantibus templum deorumque simulacra ex vicino cernentibus et alicuius oraculi opperientibus vocem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 42:3)
" Haec tibi scripsi, non tamquam expectaturus esses remedium tam serum, liquet enim mihi te locutum tecum quicquid lecturus es, sed ut castigarem exiguam illam moram, qua a te recessisti, et in reliquom adhortarer, contra fortunam tolleres animos et omnia eius tela, non tamquam possent venire, sed tamquam utique essent ventura, prospiceres.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 99 32:1)
Ubi vero, quidquid mihi debui, redditum est, ubi stabilita mens scit nihil interesse inter diem et saeculum, quicquid deinceps dierum rerumque venturum est, ex alto prospicit et cum multo risu seriem temporum cogitat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 101 9:4)
proinde intrepidus horam illam decretoriam prospice:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 23:6)
prospicere et ultra mundum libet, quo feratur, unde surrexerit, in quem exitum tanta rerum velocitas properet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 110 9:2)
Prudentia enim ei, cuius est, prospicit, non sibi.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 113 19:4)
Si quis viderit hanc faciem altiorem fulgentioremque quam cerni inter humana consuevit, nonne velut numinis occursu obstupefactus resistat et, ut " fas sit vidisse," tacitus precetur ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 4:1)
Sed si, quemadmodum visus oculorum quibusdam medicamentis acui solet et repurgari, sic nos aciem animi liberare inpedimentis voluerimus, poterimus perspicere virtutem etiam obrutam corpore, etiam paupertate opposita, etiam humilitate et infamia obiacentibus, Cernemus, inquam, pulchritudinem illam quamvis sordido obtectam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION