라틴어 문장 검색

sed ita fato nescio quo contigisse arbitror ut tibi ad me ornandum semper detur facultas, mihi ad remunerandum nihil suppetat praeter voluntatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS: AD SENATVM ET CETEROS, letter 13 2:1)
quod precarer deos nisi meas preces audire desissent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, letter 3 10:4)
verum tamen precor ut his infinitis nostris malis contenti sint ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, letter 3 10:5)
nec enim divinationem quam probatis ullam esse arbitror, fatumque illud esse quo omnia contineri dicitis contemno;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 169:2)
sed ut in ipsis dis immortalibus non semper eosdem atque alias alios solemus et venerari et precari, sic in hominibus de me divinitus meritis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 12장 1:10)
nihil sane id prosit Miloni, qui hoc fato natus est ut ne se quidem servare potuerit quin una rem publicam vosque servaret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 11장 1:4)
quod si facere nolit atque imbiberit eius modi rationibus illum ad suas condiciones perducere, sese nihil precari et, si quid agere velit, iudicio defendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 6장 5:4)
Cethego, homini non probatissimo, servire coegit eos, qui sibi esse amplissimi videbantur, munera mittere, noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 3장4)
Ex hoc genere causarum ex aeternitate pendentium fatum a Stoicis nectitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 15장 1:4)
ita sacerdos advecta in fanum, cum currus esset ductus a filiis, precata a dea dicitur, ut id illis praemii daret pro pietate, quod maxumum homini dari posset a deo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 112:5)
Euthynous potitur fatorum numine leto.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 114:8)
eum doctu/s Prometheus Clepsi/sse dolo poena/sque Iovi Fato e/xpendisse supre/mo?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 23:4)
nōlī fātō repugnāre.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus amīcō veterī occurrit11)
nostra vel aequali suspendit tempora Libra Parca tenax veri, seu nata fidelibus hora dividit in Geminos concordia fata duorum, Saturnumque gravem nostro Iove frangimus una, nescio quod certe est quod me tibi temperat astrum.
(페르시우스, 풍자, satire 515)
Ultimo etiam in medium processit et modo harundinibus quassis choraulas imitatus est, modo lacernatus cum flagello mulionum fata egit, donec vocatum ad se Habinnas basiavit, potionemque illi porrexit et Tanto melior inquit Massa, done tibi caligas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION