라틴어 문장 검색

— Minime, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:15)
— Tu itaque hanc insufficientiam plenus, inquit, opibus sustinebas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:16)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:18)
— Fateor, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:21)
— Ita est, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:24)
— Egebit igitur, inquit, extrinsecus petito praesidio quo suam pecuniam quisque tueatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:25)
— Quis id, inquam, neget?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:26)
— Dubitari, inquam, nequit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:28)
— Atqui uideo, inquam, nec opibus sufficientiam nec regnis potentiam nec reuerentiam dignitatibus nec celebritatem gloria nec laetitiam uoluptatibus posse contingere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:3)
— Minime, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:8)
— Ita est, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:11)
— At hoc, inquam, ne dubitari quidem potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:15)
— Quid uero, inquit, obscurum ne hoc atque ignobile censes esse an omni celebritate clarissimum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:18)
— Non possum, inquam, quin hoc uti est ita etiam celeberrimum esse confitear.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:20)
— Consequitur, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION