도구

도구

라틴어 문장 검색

Non quod res finitae mundi revera sint divinae, sed quia homo mysticus experitur intimam conexionem exsistentem inter Deum et omnes creaturas, et sic “sentit res omnes esse Deum”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 297:2)
“Venustas ea, quae in Oriente una habetur carissimarum vocum ut divina consonantia exprimatur atque exemplum etiam transformati hominum generis, ubique conspicitur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 298:8)
Mundus creatus est a tribus Personis tamquam uno principio divino, sed quaeque earum perficit hanc operam communem secundum suam ipsius personalem proprietatem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 302:4)
Dantes in Divina Comoedia, postquam suam fidem coram sancto Petro professus est, eam describit veluti « favillam / quae dilatatur in flammam postea vivacem, / et sicut stella in caelo, in me scintillat ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:10)
Christianis illis fides, prout Deus vivens conveniebatur in Christo manifestatus, « mater » erat quaedam, quia efficiebat ut in lucem prodirent, in illis vitam divinam, novam experientiam, fulgidam exsistentiae visionem generabat, ideoque ad testimonium publicum reddendum usque ad finem parati erant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 8:10)
Divinus amor habet patris effigiem qui in itinere suum filium ducit (cfr Dt 1,31).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:5)
Dei lux per eius revelationis narrationem ad nos pervenit, atque sic nostrum iter in tempore illuminare valet, dum divina beneficia memorat, dum demonstrat quomodo eius repromissiones perficiantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:11)
Dum in Sina cum Deo loquitur Moyses, absconditi vultus divini mysterium non suffert populus, tempus exspectationis haud patitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 21:3)
Haec causa est cur Evangelistae in Crucis hora fastigium posuerint fidei contuitus, quandoquidem illa hora divini amoris altitudo et amplitudo splendent.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 25:3)
Amorem degustans quo Deus elegit eum atque uti populum constituit, Israel percipere poterat unitatem divini consilii, ab origine usque ad consummationem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 47:2)
Sic enim sanctus Augustinus divinam intellexit transcendentiam et detexit omnes res in se ipsis quodam perfrui splendore, id est Dei bonitatem, Bonum, referre posse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 57:4)
Qui iter arripit ad bonum exercendum, iam Deo propiorem se gerit, eius praesidio suffultus, quia vigoris divinae lucis est nostros oculos illuminare, dum ad plenitudinem amoris progredimur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 65:7)
non agitur de segregata relatione inter « ego » fidelem et « Tu » divinum, inter subiectum autonomum et Deum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 74:3)
Actio Christi in propria personali realitate nos tangit, nos radicitus transformans, nos filios adoptivos reddens, divinae naturae participes;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 79:12)
Homo credens affirmat itaque centrum exsistentiae, altissimum omnium rerum secretum divinam esse communionem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 83:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION