라틴어 문장 검색

senatum autem oppidi custodia tenebat.
(카이사르, 아프리카 전기 87:6)
Cum in Syriam Caesar ex Aegypto venisset atque ab eis qui Roma venerant ad eum cognosceret litterisque urbanis animadverteret multa Romae male et inutiliter administrari neque ullam partem rei publicae satis commode geri, quod et contentionibus tribuniciis perniciosae seditiones orirentur et ambitione atque indulgentia tribunorum militum et qui legionibus praeerant multa contra morem consuetudinemque militarem fierent, quae dissolvendae disciplinae severitatisque essent, eaque omnia flagitare adventum suum videret, tamen praeferendum existimabat, quas in provincias regionesque venisset, eas ita relinquere constitutas ut domesticis dissensionibus liberarentur, iura legesque acciperent, externorum hostium metum deponerent.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 65:1)
Contra quem Caesar, cum plurima sua commemorasset officia quae consul ei decretis publicis tribuisset, cumque defensionem eius nullam posse excusationem eius imprudentiae recipere coarguisset, quod homo tantae prudentiae ac diligentiae scire potuisset quis urbem Italiamque teneret, ubi senatus populusque Romanus, ubi res publica esset, quis denique post L.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 68:1)
Eidem tetrarchian [legibus] Gallograecorum iure gentis et cognationis adiudicavit occupatam et possessam paucis ante annis a Deiotaro.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 78:4)
Caesaris consulibus redditis aegre ab his impetratum est summa tribunorum plebis contentione, ut in senatu recitarentur;
(카이사르, 내란기, 1권 1:2)
ut vero ex litteris ad senatum referretur, impetrari non potuit.
(카이사르, 내란기, 1권 1:3)
Lentulus consul senatu rei publicae se non defuturum pollicetur, si audacter ac fortiter sententias dicere velint;
(카이사르, 내란기, 1권 1:6)
sin Caesarem respiciant atque eius gratiam sequantur, ut superioribus fecerint temporibus, se sibi consilium capturum neque senatus auctoritati obtemperaturum:
(카이사르, 내란기, 1권 1:7)
Pompeio esse in animo rei publicae non deesse, si senatus sequatur;
(카이사르, 내란기, 1권 1:10)
si cunctetur atque agat lenius, nequiquam eius auxilium, si postea velit, senatum imploraturum.
(카이사르, 내란기, 1권 1:11)
Haec Scipionis oratio, quod senatus in urbe habebatur Pompeiusque aberat, ex ipsius ore Pompei mitti videbatur.
(카이사르, 내란기, 1권 2:1)
Misso ad vesperum senatu omnes, qui sunt eius ordinis, a Pompeio evocantur.
(카이사르, 내란기, 1권 3:1)
Omnes amici consulum, necessarii Pompei atque eorum, qui veteres inimicitias cum Caesare gerebant, in senatum coguntur;
(카이사르, 내란기, 1권 3:5)
Dicuntur etiam ab nonnullis sententiae, ut legati ad Caesarem mittantur, qui voluntatem senatus ei proponant.
(카이사르, 내란기, 1권 3:11)
Decurritur ad illud extremum atque ultimum senatus consultum, quo nisi paene in ipso urbis incendio atque in desperatione omnium salutis sceleratorum audacia numquam ante descensum est:
(카이사르, 내란기, 1권 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION