도구

도구

라틴어 문장 검색

est enim, ut mihi quidem videtur, valde decorum patere domus hominum illustrium hospitibus illustribus, idque etiam rei publicae est ornamento, homines externos hoc liberalitatis genere in urbe nostra non egere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 85:6)
Est autem etiam vehementer utile iis, qui honeste posse multum volunt, per hospites apud externos populos valere opibus et gratia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 85:7)
At vero ille tenuis, cum, quicquid factum sit, se spectatum, non fortunam putet, non modo illi, qui est meritus, sed etiam illis, a quibus exspectat (eget enim multis), gratum se videri studet neque vero verbis auget suum munus, si quo forte fungitur, sed etiam extenuat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 93:1)
Ego vero, inquit, malo virum, qui pecunia egeat, quam pecuniam, quae viro.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 94:5)
At vero postea tot leges et proximae quaeque duriores, tot rei, tot damnati, tantum [Italicum] bellum propter iudiciorum metum excitatum, tanta sublatis legibus et iudiciis expilatio direptioque sociorum, ut imbecillitate aliorum, non nostra virtute valeamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 99:8)
at vero ille, qui accepit iniuriam, et meminit et prae se fert dolorem suum, nec, si plures sunt ii, quibus inprobe datum est, quam illi, quibus iniuste ademptum est, idcirco plus etiam valent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 104:3)
Cum externis corporis hoc modo comparantur, valere ut malis quam dives esse, [cum corporis externa hoc modo, dives esse potius quam maximis corporis viribus,] ipsa inter se corporis sic, ut bona valetudo voluptati anteponatur, vires celeritati, externorum autem, ut gloria divitiis, vectigalia urbana rusticis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 116:3)
quae declarat illum et in otio de negotiis cogitare et in solitudine secum loqui solitum, ut neque cessaret umquam et interdum colloquio alterius non egeret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 2:3)
Ut, si unum quodque membrum sensum hunc haberet, ut posse putaret se valere, si proximi membri valetudinem ad se traduxisset, debilitari et interire totum corpus necesse esset, sic, si unus quisque nostrum ad se rapiat commoda aliorum detrahatque, quod cuique possit, emolumenti sui gratia, societas hominum et communitas evertatur necesse est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 27:1)
hoc verbum quid valeat, non vident.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 48:10)
Itaque utilitas valuit propter honestatem, sine qua ne utilitas quidem esse potuisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 50:5)
Nec tamen nostrae nobis utilitates omittendae sunt aliisque tradendae, cum iis ipsi egeamus, sed suae cuique utilitati, quod sine alterius iniuria fiat, serviendum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 52:1)
Cum igitur id, quod utile videtur in amicitia, cum eo, quod honestum est, comparatur, iaceat utilitatis species, valeat honestas;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 56:1)
durius etiam Athenienses, qui sciverunt, ut Aeginetis, qui classe valebant, pollices praeciderentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 57:2)
Cuius cum valuisset auctoritas, captivi retenti sunt, ipse Carthaginem rediit, neque eum caritas patriae retinuit nec suorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 129:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION