라틴어 문장 검색

Operositas societatis quae nobilem constituit vocationem ad productionem directam copiarum adque meliorem mundum pro omnibus reddendum, modus potest fieri valde fecundus ad regionem illam promovendam in qua operositates societatis collocantur, potissimum si intellegitur auctos opeandi locorum numeros necessariam esse partem ad communi bono inserviendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 169:8)
Necessariae sunt sedes disputationis in quibus omnes illi qui quodammodo directe vel indirecte se sentiunt implicatos (agricultores, consumptores, auctoritates, docti viri mulieresque, vivaria, gentes infectis agris proximae et alii) suas exponere possint quaestiones vel ad latam cognitionem et fide dignam accedere ut deliberationes adhibeantur ad commune bonum assequendum praesens futurumque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 176:5)
Tum intra administrationem Status, tum in diversis formis societatis civilis, vel in vinculis incolarum inter se, nimia cum frequentia modus agendi conspiciuntur a legibus aversi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 186:7)
Pars est identitatis communis alicuius loci atque fundamentum ad aedificandam urbem habitabilem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 188:2)
Complures personae, his in circumstantiis, proximitatis et convictus vincula nectere valent, quae turbam mutant in experientiam communem in qua parietes illius «ego» franguntur et nimii sui amoris saepimenta superantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 195:4)
Haec ipsa experientia salutis communis studiosus impetus elicit ad melius reddendum aedificium vel partem urbis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 195:5)
150. Cum commune sit vinculum inter urbis spatium et consuetudinem humanam, illi qui aedificia, partes urbium, spatia publica et urbes designant, auxilio egent variarum disciplinarum quae intellegere processus sinant, symbolismum et personarum consuetudines.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 196:1)
Proprii corporis acceptio veluti Dei doni necessaria est ad accipiendum et admittendum totum mundum veluti donum Patris et domum communem;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 201:4)
IV. PRINCIPIUM BONI COMMUNIS
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 202:1)
156. Humana oecologia a notione boni communis separari non potest;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 203:1)
157. Bonum commune praesumit personam humanam ut talem observandam, cum iuribus fundamentalibus et quae abalienari non possunt, ordinatis ad eius integralem progressionem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 204:1)
Postremo, bonum commune socialem postulat pacem, stabilitatem videlicet et securitatem certi ordinis qui non efficitur sine peculiari cura iustitiae distributivae, quae violata semper violentiam generat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 204:4)
Tota societas – et in ea potissimum Status – commune bonum defendere ac promovere debet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 204:5)
158. In condicionibus hodiernis mundanae societatis, in qua plures conspiciuntur inaequalitates et frequentiores usque sunt personae quae excluduntur ac fraudantur fundamentalibus iuribus humanis, principium communis boni continuo transformatur, veluti logica et necessaria consecutio, in appellationem ad solidarietatem et in optionem quandam praeferentem pauperes.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 205:1)
Haec optio postulat ut consecutiones trahantur e communi destinatione bonorum terrae, sed, sicut demonstrare contendimus in Adhortatione apostolica Evangelii gaudium, ante omnia immensae dignitatis pauperis contemplationem exposcit sub lumine firmissimarum sententiarum fidei.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 205:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION