라틴어 문장 검색

dimidius patrum sit, dimidius plebis, ne secum quidem ipse concors.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 14:3)
bellum utinam qui adpetunt consideratius concordiusque quam cupiunt gerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 492:3)
Genucius morte honesta temeritatem luens ante signa inter primores cecidit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 209:1)
se vero bene sperare patres et de bello et de pace universaque re publica erecti gaudio fremunt, nec dictatore unquam opus fore rei publicae, si tales viros in magistratu habeat, tam concordibus iunctos animis, parere atque imperare iuxta paratos laudemque conferentes potius in medium quam ex communi ad se trahentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 73:2)
fugeris etiam honestius tergumque civi dederis quam pugnaveris contra patriam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 470:2)
haec consilia cum apud cupidos rerum novandarum valuissent, ex iuventute quidam Lucanorum pretio adsciti, clari magis inter populares quam honesti, inter se mulcati ipsi virgis, cum corpora nuda intulissent in civium coetum, vociferati sunt se, quod castra Romana ingredi ausi essent, a consulibus virgis caesos ac prope securi percussos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 384:1)
P. Decium, expertum mihi concordi collegio virum, dignum vobis, dignum parente suo, quaeso mecum consulem faciatis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 166:3)
censura duobusque consulatibus simul gestis expertum se nihil concordi collegio firmius ad rem publicam tuendam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 300:2)
nimirum adversarium se, non socium imperii legisse sensim exprobrat et invidisse Decium concordibus collegiis tribus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 327:2)
auream olim atque argenteam Samnitium aciem a parente suo occidione occisam spoliaque ea honestiora victori hosti quam ipsis arma fuisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 574:1)
nam nec consul ulli rei quae per eum agenda esset deerat, et dictator M. Iunius Pera rebus divinis perfectis latoque, ut solet, ad populum ut equum escendere liceret, praeter duas urbanas legiones, quae principio anni a consulibus conscriptae fuerant, et servorum dilectum cohortesque ex agro Piceno et Gallico collectas, ad ultimum prope desperatae rei publicae auxilium, cum honesta utilibus cedunt, descendit edixitque qui capitalem fraudem ausi quique pecuniae iudicati in vinculis essent, qui eorum apud se milites fierent, eos noxa pecuniaque sese exsolvi iussurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 167:1)
omnis satis honestos generososque ducerent quibus arma sua signaque populus Romanus commisisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 478:1)
huic et genus et fortuna honesta erant, nec ars, quia nihil tale apud Graecos pudori est, ea deformabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 310:1)
Itaque quoniam aliter dis immortalibus est visum, cum mortem ne recusare quidem debeam, cruciatus contumeliasque quas parat hostis, dum liber, dum mei potens sum, effugere morte praeterquam honesta, etiam leni possum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 188:3)
haec una via et honesta et libera ad mortem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 192:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION