도구

도구

라틴어 문장 검색

Iam illi semel, iterum adfui.
(세네카, 행복론, Liber IV 71:4)
si vero magno mihi aut detrimento aut rubori futurum, malo semel excusare, quare negaverim, quam semper, quare dederim.
(세네카, 행복론, Liber IV 173:7)
" Quod semel dixi, qualecumque est, fixum ratumque sit."
(세네카, 행복론, Liber IV 181:5)
desinet enim malus esse, si ad illum virtus intraverit ;
(세네카, 행복론, Liber V 70:3)
Dic mihi, ubi debeam desinere, quousque personarum senem sequar."
(세네카, 행복론, Liber V 107:11)
Sontes enim ille inexplicabilis subit, cui difficile est modum imponere, quia paulatim surrepit et non desinit serpere.
(세네카, 행복론, Liber V 118:4)
" Multa sunt, propter quae beneficium debere desinimus, non quia ablatum sed quia corruptum est.
(세네카, 행복론, Liber VI 13:3)
si secuta est dantem paenitentia, si miserum se dixit, quod dedisset, si, cum daret, suspiravit, vultum adduxit, perdere se credidit, non donare, si sua causa aut certe non mea dedit, si non desiit insultare, gloriari, ubique iactare et acerbum munus suum facere, manet beneficium, quamvis non debeatur, sicuti quaedam pecuniae, de quibus ius creditori non dicitur, debentur, sed non exiguntur.
(세네카, 행복론, Liber VI 18:2)
" Desinant," inquit, " velle.
(세네카, 행복론, Liber VI 101:1)
Quis tam demens est, ut eam neget voluntatem esse, cui non est periculum desinendi vertendique se in contrarium, cum ex diverso nemo aeque videri debeat velle, quam cuius voluntas usque eo certa est, ut aeterna sit ?
(세네카, 행복론, Liber VI 101:3)
itaque non possunt videri facturi aliquid, quamvis nolint, quia, quidquid desinere non possunt, perseverare voluerunt, nec umquam primi consilii deos paenitet.
(세네카, 행복론, Liber VI 105:3)
desine tibi molestus instare.
(세네카, 행복론, Liber VII 77:5)
Ideoque hanc quaestionem non est quod ad te iudices pertinere, an, quod beneficium quis a sapiente accepit, reddere debeat, si ille desiit esse sapiens et in malum versus est.
(세네카, 행복론, Liber VII 88:1)
Quam serum est tune vivere incipere, eum desinendum est !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 16:9)
Livius Drusus, vir acer et vehemens, eum leges novas et mala Gracchana movisset stipatus ingenti totius Italiae coetu, exitum rerum non pervidens, quas nec agere licebat nec iam liberum erat semel incohatas relinquere, execratus inquietam a primordia vitam dicitur dixisse uni sibi ne puero quidem umquam ferias contigisse.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 28:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION