도구

도구

라틴어 문장 검색

" Nihil egisti, fortuna, quod me pauperem esse voluisti;
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 58:3)
Munera non tam pretiosa quam rara et exquisita sint, quae etiam apud divitem sui locum faciant, sicut gregalia quoque poma et post paucos dies itura in fastidium delectant, si provenere maturius.
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 80:1)
Arcesilan aiunt amico pauperi et paupertatem suam dissimulanti, aegro autem et ne hoc quidem confitenti deesse sibi in sumptum ad necessarios usus, clam succurrendum iudicasse ;
(세네카, 행복론, Liber II 36:2)
Lentulus augur, divitiarum maximum exemplum, antequam illum libertini pauperem facerent, hic, qui quater milies sestertium suum vidit (proprie dixi ;
(세네카, 행복론, Liber II 117:2)
Donavit aliquis magnam pecuniam, sed dives, sed non sensurus impendium ;
(세네카, 행복론, Liber III 35:1)
ideo locupletem sed indignum praeteribo, pauperi viro bono dabo ;
(세네카, 행복론, Liber IV 45:2)
Istud, quod suspicis, quo te divitem ac potentem putas, quam diu possides, sub nomine sordido iacet.
(세네카, 행복론, Liber VI 11:1)
pauper est.
(세네카, 행복론, Liber VII 59:2)
Hodie tam felix et tam dives es, ut victo victores invideant.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 58:2)
non fortunae iste vitio, sed suo pauper est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 76:2)
Animus est, qui divites facit ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 79:1)
Quam multa tempora sunt, quibus pauperibus similes sint !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 84:1)
Nec tantum condicio illos temporum aut locorum inopia pauperibus exaequat;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 85:1)
tot divitum subita paupertas in oculos incidit :
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 47:5)
deinde ingentia locuti cum pauperem negastis esse sapientem, non negatis solere illi et servum et tectum et cibum deesse, cum sapientem negatis insanire, non negatis et alienari et parum sana verba emittere et quicquid vis morbi cogit audere, cum sapientem negastis servum esse, idem non itis infitias et veniturum et imperata facturum et domino suo servilia praestaturum ministeria.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 10:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION