라틴어 문장 검색

denique nulla mihi captatur gloria, quaeque ingeniis stimulos subdere fama solet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 144)
des licet in valido pectus mihi robore fultum, fama refert Anyti quale fuisse reo, fracta cadet tantae sapientia mole ruinae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 126)
nominis et famae quondam fulgore trahebar, dum tulit antemnas aura secunda meas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1215)
dumque legar, mecum pariter tua fama legetur, nec potes in maestos omnis abire rogos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 142)
ut vivat fama coniunx Phylaceïa, cuius Iliacam celeri vir pede pressit humum?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1416)
non ex difficili fama petenda tibi est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1418)
Hoc rerum in contextu Documentum Apparitiopolitanum requirit “ut ne in naturalibus opibus tractandis praevaleant coetuum oeconomicorum emolumenta, quae irrationabiliter vitae delent fontes”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 70:4)
62. Quid quod huic documento, bonae voluntatis hominibus converso, capitulum de fidei persuasionibus additur?
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 81:1)
16. Summum amoris Christi fiduciae documentum in eius pro homine morte reperitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 25:1)
Si vitam pro amicis tradere maximum est amoris documentum (cfr Io 15,13), Iesus pro omnibus, etiam pro iis qui erant inimici vitam obtulit, ut cor immutaret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 25:2)
quin potius scrutare Dei signacula in ipso fonte vetustatis, percurre scrinia primi scriptoris, quem non bardus pater aut avus augur, fabula nec veteris famae, nec garrula nutrix, nec sago clangore loquax et stridula cornix rem docuere Dei, sed coram proditus ipse, ipse Deus trepidum mortalem mitis amico inbuit adloquio seque ac sua summa retexit, nimirum meminit scriptor doctissimus illo orbis principio non solum nec sine Christo informasse Patrem facturae plasma novellae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 392)
et, si Rhea sacram lascivi Martis amore lusa pudicitiam fluviali amisit in ulva, crediderim generosae aliquem stirpis, sed eundem moribus infamem, conpressa virgine per vim se dixisse deum, ne stuprum numinis ullus obicere auderet turpi miseraeque puellae, haec Italos induxit avos vel fama vel error, Martia Romuleo celebrarent ut sacra campo, utque Palatinis Capitolia condita saxis signarent titulo proavi Iovis atque Pelasgae Palladis et Libyca Iunonem ex arce vocarent, cognatos de Marte deos, Veneris quoque nudum accirent proceres Erycino e vertice signum, utque deum mater Phrygia veheretur ad Ida, Bacchica de viridi peterentur ut orgia Naxo.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권68)
quis enim sapiens dubitaverat illas mortali de stirpe satas vixisse, et easdem laude venustatis claras in amoribus usque ad famae excidium formae nituisse decore?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권89)
ergo his auspicibus Traianus, Nerva, Severus et Titus et fortes gesserunt bella Nerones, quos terrena viros inlustres gloria fecit et virtus fragilis provexit in ardua famae, adscita e 1 terris sub religione iacentes!
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권91)
inlaesus maneat liber excellensque volumen obtineat partam dicendi fulmine famam, sed liceat tectum servare a vulnere pectus oppositaque volans iaculum depellere parma, nam si nostra fides, saeclo iam tuta quieto, viribus infestis hostilique arte petita est, cur mihi fas non sit lateris sinuamine flexi ludere ventosas iactu pereunte sagittas?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권193)

SEARCH

MENU NAVIGATION