라틴어 문장 검색

Atque ut plane genus hoc, quod ego laudo, contempsisse videantur, aut scribant aliquid vel Isocrateo more vel quo Aeschines aut Demo- sthenes utitur, tum illos existimabo non desperatione reformi- davisse genus hoc, sed iudicio refugisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 71장 1:2)
quae servitus est, si haec libertas existimari potest?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 3장5)
quam tu quoniam numquam adsequere, numquam omnino es dives futurus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 1:2)
non recte fortasse, sed vulgi opinio mutari vix potest ad eamque omnia dirigunt et qui iudicant et qui existimant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 19장 2:10)
Iam illa quę natura non litteris adsecuti sunt neq;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말171)
iam illa, quae natura, non litteris adsecuti sunt, neque cum Graecia neque ulla cum gente sunt conferenda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 2:4)
Ita prorsus existimo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 9:13)
Ita prorsus existimo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 11:5)
Quodsi omnium consensus naturae vox est, omnesque qui ubique sunt consentiunt esse aliquid, quod ad eos pertineat qui vita cesserint, nobis quoque idem existimandum est, et si, quorum aut ingenio aut virtute animus excellit, eos arbitrabimur, quia natura optima sint, cernere naturae vim maxume, veri simile est, cum optumus quisque maxume posteritati serviat, esse aliquid, cuius is post mortem sensum sit habiturus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 34:1)
Etenim si nunc aliquid adsequi se putant, qui ostium Ponti viderunt et eas angustias, per quas penetravit ea quae est nominata Argo/, quia Argivi i/n ea delecti/ viri Vecti/ petebant pe/llem inauratam a/rietis, aut i qui Oceani freta illa viderunt, Europam Libyamque rapax ubi dividit unda, quod tandem spectaculum fore putamus, cum totam terram contueri licebit eiusque cum situm, formam, circumscriptionem, tum et habitabiles regiones et rursum omni cultu propter vim frigoris aut caloris vacantis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 44:3)
de communi hominum memoria loquor, et eorum maxume qui in aliquo maiore studio et arte versantur, quorum quanta mens sit, difficile est existimare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 58:5)
Cuius hoc dicto admoneor, ut aliquid etiam de humatione et sepultura dicendum existimem, rem non difficilem, is praesertim cognitis, quae de nihil sentiendo paulo ante dicta sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 101:11)
verum tamen, Crito, si me adsequi potueris aut sicubi nanctus eris, ut tibi videbitur, sepelito.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 102:3)
magna haec, et nimium fortasse, Graeci putant vel tum potius putabant, isque, qui hoc Diagorae dixit, permagnum existimans tris Olympionicas una e domo prodire cunctari illum diutius in vita fortunae obiectum inutile putabat ipsi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 110:3)
Dolorem existimo maxumum malorum omnium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION