라틴어 문장 검색

Ego autem, sicut et fratres mei, et corpus et animam trado pro patriis legibus, invocans Deum maturius genti nostrae propitium fieri, teque cum tormentis et verberibus confiteri quod ipse est Deus solus;
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장37)
Tunc omnes simul benedixerunt misericordem Deum et convaluerunt animis non solum homines, sed et bestias ferocissimas et muros ferreos parati penetrare.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장9)
Hic enim pristinis temporibus seditionis iudicium pertulerat Iudaismi corpusque et animam pro Iudaismo tradiderat cum omni perseverantia.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장38)
Et, animis eorum excitatis, denuntiavit simul ostendens gentium fallaciam et iuramentorum praevaricationem.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장10)
Ex imbri, terra atque anima gignuntur et igni.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quemadmodum ad aequalitatem omnis inaequalitas reducatur 1:7)
Est autem quaedam in hac re profunda et miranda speculatio et ut ait Nicomachus enmusotaton theorema proficiens et ad Platonicam in Timaeo animae generationem et ad intervalla armonicae disciplinae.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De inveniendo in unoquoque numero quot numeros eiusdem proportionis possit praecedere eorumque descriptio descriptionisque expositio. 1:1)
Aut enim propriae inmutabilis eiusdemque substantiae est, quod est deus vel anima vel mens vel quodcunque propriae naturae incorporalitate beatur, aut mutabilis variabilisque naturae, quod corporibus indubitanter videmus accidere.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De ea natura rerum, quae dicitur eiusdem naturae, et de ea, quae dicitur alterius naturae et qui numeri cui naturae coniuncti sint 1:7)
Quid est enim carens animae motu atque compage quod animatae rationabilique naturae pulchrum esse iure uideatur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 2:4)
Conectens animam per consona membra resoluis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 14:1)
Tu causis animas paribus uitasque minores
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 18:1)
Uitat obscuras animae ruinas;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XX 16:1)
— Ut in animalibus, inquit, cum in unum coeunt ac permanent anima corpusque id animal uocatur, cum uero haec unitas utriusque separatione dissoluitur interire nec iam esse animal liquet;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:18)
Neque nunc nos de uoluntariis animae cognoscentis motibus, sed de naturali intentione tractamus, sicuti est quod acceptas escas sine cogitatione transigimus, quod in somno spiritum ducimus nescientes.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:18)
Nam ne in animalibus quidem manendi amor ex animae uoluntatibus, uerum ex naturae principiis uenit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:19)
sed quaeso, inquam, te, nullane animarum supplicia post defunctum morte corpus relinquis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION