라틴어 문장 검색

"ad culmina mundi hic fatum fert, ambo animum, consurge simulque aggredere ignaros, neutrum mactare valebis, si iubeas utrumque mori;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 111)
"ruit ille et tristia fata commendat domino absenti partemque futuram vindictae moriens Stygium spe portat ad amnem."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 103)
qui visum caecis, gressum quoque reddere claudis, auditum surdis, mutis laxare loquelam suetus ad hoc etiam venisti, ut mortua membra lecto, sandapila, tumulo consurgere possint;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum11)
sic mortua mors est, sic sese insidiis quas fecerat ipsa fefellit;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum15)
hinc te suscipiet benigna Brivas, sancti quae fovet ossa Iuliani, quae dum mortua mortuis putantur, vivens e tumulo micat potestas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Propempticon ad libellum9)
Burdigala, Petrogorii, Ruteni, Lemovices, Gabalitani, Helusani, Vasates, Convenae, Auscenses, multoque iam maior numerus civitatum summis sacerdotibus ipsorum morte truncatus nec ullis deinceps episcopis in de-functorum officia suffectis, per quos utique minorum ordinum ministeria subrogabantur, latum spiritalis ruinae limitem traxit, quam fere constat sic per singulos dies morientum patrum proficere defectu, ut non solum quoslibet haereticos praesentum verum etiam haeresiarchas priorum temporum potuerit inflectere:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Basilio salutem 7:2)
equidem cum clericus quisque defungitur, si benedictione succidua non accipiat dignitatis heredem, in illa ecclesia sacerdotium moritur, non sacerdos, atque ita quid spei restare pronunties, ubi facit terminus hominis finem religionis?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Basilio salutem 9:2)
O necessitas abiecta nascendi, vivendi misera, dura moriendi!
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Lupo suo salutem. 4:1)
ille tamen, Parcis fragiles urgentibus annos, te vultu moriente videt linguaque cadente murmurat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus64)
mansere animi, virtusque cadenti a media iam morte redit, nec protinus omnes terga dedere minae, sicut sibi conscius alti vulneris adversum moriens it miles in hostem attollitque manum et ferro labente minatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Leo mansuetus8)
qualia pallentes declinant lilia culmos pubentesque rosae primos moriuntur ad austros, aut ubi venia novis exspirat purpura pratis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum49)
Forte remittentem curas Phoeboque levatum pectora, cum patulis tererem vagus otia Saeptis iam moriente die, rapuit me cena benigni Vindicis, haec imos animi perlapsa recessus inconsumpta manet, neque enim ludibria ventris hausimus aut epulas diverso a sole petitas vinaque perpetuis aevo certantia fastis, a miseri, quos nosse iuvat quid Phasidis ales distet ab hiberna Rhodopes grue, quis magis anser exta ferat, cur Tuscus aper generosior Umbro, lubrica qua recubent conchylia mollius alga:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis1)
si Babylonos opes, Lydae si pondera gazae Indorumque dares Serumque Arabumque potentes divitias, mallet eum paupertate pudiea intemerata mori vitamque rependere famae, nee frons triste rigens nimiusque in moribus horror, sed simplex hilarisque fides et mixta pudori gratia, quod si anceps metus ad maiora vocasset, illa vel armiferas pro coniuge laeta catervas fulmineosque ignes mediique pericula ponti exciperet, melius, quod non adversa probarunt, quae tibi cura tori.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam28)
tum sic unanimum moriens solatur amantem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam67)
morientibus ecce lacertis viscera nostra tenens animamque avellitur infans, non de stirpe quidem nec qui mea nomina ferret oraque;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum7)

SEARCH

MENU NAVIGATION