라틴어 문장 검색

ne noceam grato vereor tibi carmine, neve intempestivus nominis obstet honor, quod licet (et tutum est) intra tua pectora gaude meque tui memorem teque fuisse pium, utque facis, remis ad opem luctare ferendam, dum veniat placido mollior aura deo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 56)
quem semel excepit, numquam Podalirius aegro promissam medicae non tulit artis opem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 66)
hoc quod non prohibet vox tua, gratus ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 918)
Desideramus gratos sensus patefacere, animum addere et gratias agere omnibus qui, variis in provinciis humanae actuositatis, operam dant domui protegendae quam participamus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 19:4)
Non conspiciebatur asceta a mundo seiunctus aut gratarum terrae rerum inimicus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 131:4)
Speramus quoque nostris in seminariis et domibus religiosis institutioni destinatis fore ut responsalis austeritas inculcetur, ad gratam mundi contemplationem, ad pauperum fragilitatem curandam et ambitum tuendum educetur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 273:4)
Excita laudem nostram animumque gratum pro omnibus quae tu creasti.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 320:2)
Perquam gratum animum ei significamus atque, in Christi fraternitate, magni pretii opus suscipimus, in textum nonnulla alia inferentes additamenta.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 10:3)
« Fidelis homo est credens promittenti Deo;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 17:10)
fidelis Deus est exhibens quod promisit homini ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 17:11)
Domini in Sina adorandi atque terrae promissae hereditatis accipiendae causa fides ad longum iter vocatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:4)
Sic discimus lucem a fide delatam cum certa coniungi vitae narratione, cum grata recordatione Dei beneficiorum atque cum eius repromissionibus, quae gradatim explentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:8)
At si ita esset, si Deus in mundo agere nequiret, eius amor vere potens, vere realis non esset, atque ne verus quidem amor esset, qui illam promissam felicitatem adimplere valeret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 26:12)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
nec enim caelo lex carnea fluxit, quam tu carne colis, sed Christo feta meamque spem paritura utero, quam spem, nisi numinis almum lumen et adventum Domini, quem viderat Abrae prima fides, nostrisque Pater promiserat olim perspiciendum oculis et legis voce probandum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3119)

SEARCH

MENU NAVIGATION