라틴어 문장 검색

— Ac summum quidem, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:20)
Addas, inquit, hoc omnibus licet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:1)
— Intellego, inquam, quid inuestigandum proponas, sed quid constituas audire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:4)
— Id quidem, inquam, dubium non est, sed id quod restat exspecto.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:11)
— Ita, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:26)
Assentior, inquam;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:1)
quanti, inquit, aestimabis, si bonum ipsum quid sit agnoueris?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:4)
— Infinito, inquam, si quidem mihi pariter deum quoque, qui bonum est, continget agnoscere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:5)
— Atqui hoc uerissima, inquit, ratione patefaciam, maneant modo quae paulo ante conclusa sunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:6)
— Nonne, inquit, monstrauimus ea quae appetuntur pluribus idcirco uera perfectaque bona non esse quoniam a se inuicem discreparent, cumque alteri abesset alterum plenum absolutumque bonum afferre non posse, tum autem uerum bonum fieri cum in unam ueluti formam atque efficientiam colliguntur, ut quae sufficientia est eadem sit potentia, reuerentia, claritas atque iucunditas, nisi uero unum atque idem omnia sint, nihil habere quo inter expetenda numerentur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:8)
— Demonstratum, inquam, nec dubitari ullo modo potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:9)
— Ita, inquam, uidetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:11)
— Negare, inquam, nequeo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:15)
— Nostine igitur, inquit, omne quod est tam diu manere atque subsistere quamdiu sit unum, sed interire atque dissolui pariter atque unum esse destiterit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:16)
— Ut in animalibus, inquit, cum in unum coeunt ac permanent anima corpusque id animal uocatur, cum uero haec unitas utriusque separatione dissoluitur interire nec iam esse animal liquet;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION