라틴어 문장 검색

Siue igitur famulantibus quibusdam prouidentiae diuinis spiritibus fatum exercetur seu anima seu tota inseruiente natura seu caelestibus siderum motibus seu angelica uirtute seu daemonum uaria sollertia seu aliquibus horum seu omnibus fatalis series texitur, illud certe manifestum est immobilem simplicemque gerendarum formam rerum esse prouidentiam, fatum uero eorum quae diuina simplicitas gerenda disposuit mobilem nexum atque ordinem temporalem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:11)
Humanas uero animas liberiores quidem esse necesse est cum se in mentis diuinae speculatione conseruant, minus uero cum dilabuntur ad corpora, minusque etiam cum terrenis artubus colligantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:10)
Item, si mundus esset aeternus, tunc infiniti homines essent generati et corrupti, homine autem corrupto manet substantia quae in corpore erat, anima [scilicet] rationalis, cum ipsa sit ingenerabilis et incorruptibilis, et sic tales substantiae infinitae essent simul in actu;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 10:1)
Qui cum anima nondum exspirata concidisset, [et] impetu facto in cubiculum ex suspicione medicus familiaresque continere atque volnus obligare coepissent, ipse suis manibus vulnus crudelissime divellit atque animo praesenti se interemit.
(카이사르, 아프리카 전기 88:6)
In primis hoc volunt persuadere, non interire animas, sed ab aliis post mortem transire ad alios, atque hoc maxime ad virtutem excitari putant metu mortis neglecto.
(카이사르, 갈리아 전기, 6권, 14장5)
quia tu, care, pro Pisa posuisti animam”.
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM192)
simul atque vero ferrum ad praecordia accessit et discissum transversum saeptum est, quod membrana quaedam est quae superiores partes ab inferioribus diducit (ΔΙΆΦΡΑΓΜΑ Graeci vocant), hominem animam protinus amittere:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium125)
ut anima deficiat, ut sanguis prorumpat, efficit.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장35)
quod quamvis ita est, tamen si iam satis fluxit, supprimendus est, semperque ante finis faciendus est, quam anima deficiat, deligandumque brachium superinposisto expresso ex aqua frigida penicillo, et postero die averso medio digito vena ferienda, ut recens coitus eius resolvatur iterumque sanguinem fundat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 10장76)
neque committendum, ut per aestum anima deficiat;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 17장29)
cuius notae sunt horror calidus, nervorum resolutio, oculorum caligo, mentis alienatio, vomitus, sic ut vox supprimatur, vel sanguinis ex naribus cursus, sic ut corpus frigescat, anima deficiat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber IV, 2장7)
Praeter ea vero, quae supra conprehensa sunt, saepe etiam crura manusque contrahuntur, urget sitis, anima deficit;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber IV, 18장6)
At cum discussa cruditas est, tum magis verendum est, ne anima deficiat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber IV, 18장18)
Saepe homo ictus ommutescit, atque eius anima deficit:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber V, 28장42)
Deficere tamen animam vel ipsa curatione vel postea pessimum omnium est.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber VII, 3장6)

SEARCH

MENU NAVIGATION