라틴어 문장 검색

Etiam ad calamitosos pro portione improbandosque et emendandos bonitatem suam permittet ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 27:2)
ceterum omnibus dignis proderit et deorum more calamitosos propitius respiciet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 27:7)
Plures tamen hic peregrini quam cives consistunt.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 31:6)
Deductae deinde sunt duae civium Romanorum coloniae, altera a Mario, altera a Sulla ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 44:4)
Eo ipso tempore, quo M. Antonius civium suorum vitae sedebat mortisque arbiter, M. Antonii frater duci iubebatur ad supplicium !
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 95:2)
C. Caesar amissa sorore Drusilla, is homo, qui non magis dolere quam gaudere principaliter posset, conspectum conversationemque civium suorum profugit, exsequis sororis suae non interfuit, iusta sorori non praestitit, sed in Albano suo tesseris ac foro et pervolgatis huiusmodi aliis occupationibus acerbissimi funeris elevabat mala.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 104:1)
Accedebat ad hanc mortem, quam ille pro re publica obierat, ingens civium provinciarumque et totius Italiae desiderium, per quam effusis in officium lugubre municipiis coloniisque usque in urbem ductum erat funus triumpho simillimum.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 16:4)
Ignis omnes aetates omniumque urbium cives, tam viros quam feminas uret ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 40:1)
id nunc hosti licebit, nunc civi ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 57:5)
L. Sulla filium amisit, nec ea res aut malitiam eius et acerrimam virtutem in hostes civesque contudit aut effecit, ut cognomen illud usurpasse falso videretur, quod amisso filio adsumpsit nec odia hominum veritus, quorum malo illae nimis secundae res constabant, nec invidiam deorum, quorum illud crimen erat, Sulla tam felix.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 70:1)
Sunt istic hostes cruenti, cives superbi;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 118:5)
illud pulchrum dignumque, pro parentibus, liberis, amicis, civibus prodire defensorem ipso officio ducente, volentem, iudicantem, providentem, non impulsum et rabidum.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 75:2)
Non descripsit castra ex uno partu contraria et parentium liberorumque sacramenta diversa, subiectam patriae civis manu flammam et agmina infestorum equitum ad inquirendas proscriptorum latebras circumvolitantia et violatos fontes venenis et pestilentiam manu factam et praeductam obsessis parentibus fossam, plenos carce- res et incendia totas urbes concremantia dominationesque funestas et regnorum publicorumque exitiorum clandestina consilia, et pro gloria habita, quae quam diu opprimi possunt, scelera sunt, raptus ac stupra et ne os quidem libidini exceptum.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 45:2)
ad arma protinus ignesque discursum est et indicta finitimis bella aut gesta cum civibus ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 10:3)
Non male dixit regi, nullum emisit ne calamitosi quidem verbum, cum aeque cor suum quam fili trans- fixum videret.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 92:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION