라틴어 문장 검색

tamen ardua testor sidera teque, pater vatum Thymbraee, quis omni luce mihi, quis nocte timor, dum postibus haerens assiduus nunc aure vigil nunc lumine cuncta aucupor 3;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici64)
o ubi purpureo suffusus sanguine candor sidereique orbes radiataque lumina caelo et castigatae collecta modestia frontis ingenuique super crines mediisque decorae margo comae?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus17)
torvus ab hoc Athamas insanos flecteret arcus, hunc quamquam Hectoreos cineres Troiamque perosus turribus e Phrygiis flesset missurus Ulixes septima lux, et iam frigentia lumina torpent, iam complexa manu crinem tenet infera Iuno.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus63)
saepe per autumnum iam pubescente Lyaeo conscendit scopulos noctisque occulta sub umbra palmite maturo rorantia lumina tersit Nereis et dulces rapuit de collibus uvas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis42)
stat cardine aperto infelix cavea et clausas circum undique portas hoc licuisse nefas placidi tumuere leones, tum cunctis cecidere iubae, puduitque relatum aspicere, et totas duxere in lumina frontes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Leo mansuetus6)
unde haec aula recens fulgorque inopinus agresti Alcidae?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis2)
"nostro qui tot fastigia monti, tot virides lucos, tot saxa imitantia vultus aeraque, tot scripto viventes lumine ceras fixisti?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis35)
fugit ecce vagas ratis acta per undas paulatim minor et longe servantia vincit lumina tot gracili ligno complexa timores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri25)
puer his sudavit in arvis notus adhuc tantum maioris lumine clavi, iam tamen et turmas facili praevertere gyro fortis et Eoas iaculo damnare sagittas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri38)
Summa deum, Pietas, cuius gratissima caelo rara profanatas inspectant numina terras, huc vittata comam niveoque insignis amictu, qualis adhuc praesens nullaque expulsa nocentum fraude rudes populos atque aurea regna colebas, mitibus exsequiis ades et lugentis Etrusci cerne pios fletus laudataque lumina terge.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum1)
sive vaporiferas blandissima litora, Baias, enthea fatidicae seu visere tecta Sibyllae dulce sit Iliacoque iugum memorabile remo, seu tibi Bacchei vineta madentia Gauri Teleboumque domos, trepidis ubi dulcia nautis lumina noctivagae tollit Pharus aemula lunae, caraque non molli iuga Surrentina Lyaeo, quae meus ante alios habitator Pollius auget, Aenarumque lacus medicos Stabiasque renatas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 37)
certe non Libycae sonant catervae nec dux advena peierante bello Campanos quatit inquietus agros, nec frangit vada montibusque caesis inducit Nero sordidas paludes, sed qui limina bellicosa Iani iustis legibus et foro coronat, qui castae Cereri diu negata reddit iugera sobriasque terras, qui fortem vetat interire sexum et censor prohibet mares adultos pulchrae supplicium timere formae, qui reddit Capitolio Tonantem et Pacem propria domo reponit, qui genti patriae futura semper sancit lumina Flaviumque caelum 2:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana2)
nos parca tellus pervigil et focus culmenque multo lumine sordidum solantur exemptusque testa qua modo ferbuerat Lyaeus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum4)
hinc parvus inter pignora curiae contentus artae lumine purpurae crescis, sed immensos labores indole patricia secutus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum14)
Haec inter castae genius tutelaque mensae Amphitryoniades multo mea cepit amore pectora nec longo satiavit lumina visu:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis9)

SEARCH

MENU NAVIGATION