도구

도구

라틴어 문장 검색

Hanc tuus e Getico mittit tibi Naso salutem, mittere si quisquam, quo caret ipse, potest, aeger enim traxi contagia corpore mentis, libera tormento pars mihi ne qua vacet, perque dies multos lateris cruciatibus uror;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 131)
Ipsum nostrum corpus orbis terrarum ex elementis constat, eodem ex aëre spiritum trahimus atque eius aqua nos vivificat ac reficit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 4:6)
Genus humanum penitus mutatum est et novarum rerum cumulus fugacitatem consecrat quae superficiali modo in unam directionem nos trahit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 150:4)
Nonne eadem logica est relativismi quae iustificat organorum pauperum acquisitionem ut venumdentur aut experimenti causa adhibeantur, vel parvulos reiectos quoniam desideriis suorum parentum haud respondent?
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 162:6)
Haec optio postulat ut consecutiones trahantur e communi destinatione bonorum terrae, sed, sicut demonstrare contendimus in Adhortatione apostolica Evangelii gaudium, ante omnia immensae dignitatis pauperis contemplationem exposcit sub lumine firmissimarum sententiarum fidei.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 205:2)
187. Hoc posito non omnis technologica innovatio reicitur, quae efficiat ut alicuius populi vitae qualitas augeatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 240:1)
Fides tunc in christiano operatur, initio sumpto a recepto dono, ab Amore qui ad Christum trahit (cfr Gal 5,6) atque efficit ut iter Ecclesiae communicetur, in historia peregrinae ad consummationem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:18)
Dicitur ergo hic Deus communio, amoris permutatio inter Patrem et Filium in Spiritu, historiam hominis amplecti posse eumque suum in dynamismum communionis inducere, qui a Patre suam trahit originem suamque ultimam in eo habet metam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 83:11)
quis in tenebris hostis errantes tamen pulsat trahitque et proterit, qui sparsa ad ipsum conmeantum transitum frumenta saevus devorat, qui laeta Christi culta fur interpolat addens avenas aemulas.
(프루덴티우스, Apotheosis, 머리말15)
nunc nova materies solidata intercute flatu, materies sed nostra tamen, de virgine tracta, exuit antiquae conrupta exordia vitae, inmortale bonum proprio spiramine sumens, filius ille hominis, sed Filius ille Tonantis, iam solus vultum Patris aspicit et videt ipsum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 362)
at nos reiecto Christum velamine coram cernimus atque Deum vultu speculantur aperto, nec sub lege gravi depressa fronte iacemus, sed legis radium sublimi agnoscimus ore.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3107)
inde trahit sucum lentoque umore salutem inlinit, infunditque diem baptismate lota.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3233)
nimirum qui membra dedit, qui fictilis ulvae perflavit venam madidam, cui tabida glaeba traxit sanguineos infecto umore colores.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3250)
fit mixta deinde peccandi natura luto cum simplice flatu, sed fortasse animam, Domini quia fluxit ab ore, conpositam factamque neges, velut ipsa Dei pars, quod dictu scelus est, taetras trahat oblita culpas et pessum damnata ruens chaos intret opertum, sit res illa Dei, non abnuo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3268)
aut ille est presso modulamine parcus, aut tumidum largo sublimat flamine bombum, aut raucos frangit modulos, aut lene susurrat, aut exile trahens sonitus producit acutos, aut murmur tenerum sublidit voce minuta, haec cum te videas mortali in corpore posse, cur non aeternum potuisse infundere credas qualem animam voluit?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3276)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION