도구

도구

라틴어 문장 검색

— Consideranti, inquam, mihi plura minime aliud uidetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:21)
Estne igitur, inquit, quod, in quantum naturaliter agat, relicta subsistendi appetentia uenire ad interitum corruptionemque desideret?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:1)
— Si animalia, inquam, considerem, quae habent aliquam uolendi nolendique naturam, nihil inuenio quod nullis extra cogentibus abiciant manendi intentionem et ad interitum sponte festinent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:2)
— Confiteor, inquam, nunc me indubitato cernere quae dudum incerta uidebantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:24)
— Quod autem, inquit, subsistere ac permanere petit id unum esse desiderat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:25)
— Uerum est, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:27)
— Omnia igitur, inquit, unum desiderant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:28)
Nihil, inquam, uerius excogitari potest;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:33)
nimium, inquit, o alumne, laetor;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:36)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:40)
— Quis esset, inquit, rerum omnium finis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:41)
Platoni, inquam, uehementer assentior;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:2)
si priora, inquit, concessa respicias, ne illud quidem longius aberit quin recorderis quod te dudum nescire confessus es. — Quid?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:5)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:6)
— Memini, inquam, me inscitiam meam fuisse confessum, sed quid afferas, licet iam prospiciam, planius tamen ex te audire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION