도구

도구

라틴어 문장 검색

— Mars perdere gentem Inmanem Lapithum valuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 6:2)
— Mars perdere gentem Inmanem Lapithum valuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 6:2)
Oratus sis, inquit, Eustathi, ut haec quoque communicata nobiscum velis, quantum memoria repente incitata suffecerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 3:2)
Capita locorum, ubi longa narratio est, dixisse sufficiet, ut quid unde natum sit lector inveniat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 7:1)
Sed ubi vidit hoc leve nimisque puerile, dolorem auxit agrestium, ut impetus eorum sufficeret ad bellum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 2:2)
Tantum valuit pulchritudo narrandi, ut omnes Phoenissae castitatis conscii, nec ignari manum sibi iniecisse reginam, ne pateretur damnum pudoris, conniveant tamen fabulae, et intra conscientiam veri fidem frementes malint pro vero celebrari quod pectoribus humanis dulcedo fingentis infudit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 6:1)
Licet abunde ista sufficiant ad probationem moris antiqui quo ita loquendi usus fuit ut Achelous commune omnis aquae nomen haberetur, tamen his quoque etiam Euripidis nobilissimi tragoediarum scriptoris addetur auctoritas, quam idem Didymus grammaticus in his libris quos Τραγῳδουμένης λέζεως scripsit posuit his verbis:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 11:1)
Sed praesenti operi docuisse nos sufficit falces aeneas Maronis exemplo Graeci auctoris inductas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 14:2)
sed ad fidem rei propositae relata sufficient.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 15:2)
Unum nunc exemplum proferam, quod ad probanda quae adsero paene sufficiet.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 3:3)
Ergo nec clypeo iuvenis subsistere tantum, Nec dextra valet, obiectis sic undique telis Obruitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 4:2)
Discussaeque iubae capiti, nec sufficit umbo Ictibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 4:4)
Placuit universis electio in reliqua suffecti:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 1:4)
Adeo constat quam facilis digestu sit uniformis alimonia, ut ei, vel cum infirma est natura, sufficiat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 6:2)
Cruditates eveniunt aut qualitate suci in quem cibus vertitur, si non sit aptus humori qui corpus optinuit, aut ipsius cibi multitudine, non sufficiente natura ad omnia quae congesta sunt concoquenda.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 9:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION