도구

도구

라틴어 문장 검색

Franci vero, qui dudum Odoni regi infesti fuerant, sociatis sibi aliis, ut possent compleri quae volebant, suaserunt regi, ut relicta Francia hiemandi gratia peteret Aquitaniam, ut Francia, quae tot annis afflicta erat, aliquatenus recuperare posset;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCII 49:2)
quem insecutus Odo rex, volens determinare bello finem discordiae.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCIIII 51:10)
Odo rex placitum cum suis fidelibus habuit, volens partem regni, quam eius fideles tenuerant, Karolo concedere.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVI 55:5)
At vero rex cum consilio suorum respondit se illi velle misereri, si sibi liceret;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVII 58:2)
Unde rex misit ad eos, regnum redimere volens;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVII 58:8)
Balduinus vero perrexit ad ipsum placitum, volens sibi regem reblandiri, ut terram, quam ei tulerat, redderet.
(ANNALES VEDASTINI, Anno CM 64:2)
nostri non iam ex illis repetita praebent, sed alia nituntur memoria annalium, quam indicare difficile est, nisi pauca ex Thegani Vita Hludowici imperatoris deprompta credere velis.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 4:15)
Animadvertas velim participium praesentis pro indicativo usurpatum, immo coniunctionem ut cum indicativo positam.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 5:15)
Moram faciente Lothario veniendi, temerarias ipsi episcopi conscriptiones Nicolao papae iterum remiserunt, dicentes eum impie et absque omni ratione tirannico in eos more iniusta exercere iudicia, promittentes se absque illius gratia velle aequaliter gloriari in locis suis ceu ipse in Roma et in nullo gradum suum inferiorem gradu illius esse, non recordantes se ab eo pallium dignitatis accepisse.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 83:2)
Qui ita se per omnia obtemperare velle promisit, sed minime implevit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 88:4)
Karolus rex Galliae regnum quondam Lotharii cum elatione magna invasit, Aquisgrani palatium consedit, affirmans se totum regnum absque ullius gratia in proprietatem usurpare velle, quod postea, viris intercurrentibus strenuis, emollitum est et in pace dispositum.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 89:2)
Reddat ouis panem uult canis, illa negat.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane et oue 5:3)
Ne fortem societ fragilis, uult fabula presens.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane carnem ferente 8:10)
Non exit coluber nec uult exire, sed heret Amplectensque uirum sibila dira mouet.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et colubro 12:7)
Hunc timeat casum, qui se non fulsit amico, Nec dare uult felix, quam miser optat opem.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et apro et tauro et asello 18:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION