도구

도구

라틴어 문장 검색

Perniciosum est augmentum migrantium qui miseriam fugiunt graviorem degradatione ambitali redditam, qui non agnoscuntur tamquam profugi in conventionibus internationalibus et pondus ferunt propriae desertae vitae quam sine ulla legum tutela degunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 36:6)
Calefactio, quam immanis nonnullarum divitum Nationum consumptio concepit, pauperiora terrae loca afficit, in Africa potissimum, ubi calor auctus una cum siccitate valde pernicioseque culturae proventibus nocet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 66:5)
Apud populos oecologicus sensus maior est, etiamsi non sufficit, ut perniciosi mores immodice consumendi mutentur, qui auferri non videntur, sed potius amplificari augerique.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 71:2)
Ratio quidem haec est qua homo sese accommodat ad omnia vitia sui ipsius eversionis pascenda, eadem dissimulans, non agnoscens, gravia consilia procrastinans eaque pro nihilo reputans.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 75:5)
Perniciosum est periculum ne illud ad parvam humani generis partem pertinere possit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 140:6)
Agitur de falsa coniectura, “exstare quantitatem sine limitibus energiae rerumque adhibendarum, earum continuam regenerationem fieri posse atque perniciosos effectus pravi naturae usus facile superari posse”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 143:12)
Apud mundum reciproce obnoxium non modo intellegi debet perniciosa consectaria formae vivendi, efficiendi, consumendi modorum omnes contingere, verum etiam, praecipue, est nitendum ut remedia ex toto prospectu, non modo commodis nonnullarum Nationum defendendis sint suscipienda.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 215:2)
Hoc secum fert ut quis etiam agnoscat suos errores, peccata, vitia vel neglegentias, toto corde eum paeniteat, intrinsecus mutet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 278:2)
Insuper, dum auget peculiares facultates quas Deus dedit ei, conversio oecologica inducit credentem ad explicandam eius fingendi capacitatem eiusque animi ardorem, ut perniciosas mundi vices absolvat, exhibens se “hostiam viventem, sanctam, Deo placentem” (Rom 12,1).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 280:7)
inconperta ortus novitas iubet ut Deus esse credatur Christus sic conditus, innuba virgo nubit spiritui, vitium nec sentit amoris, pubertas signata manet;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3184)
et quod titubaverit intra naturam vitii est;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3290)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)
naturam poenae expositam, sed non vitiorum naturam expositam contactibus induit Iesus, atque ideo poenae nil debuit intemeratus, fraude carens, omni culparum aspergine liber.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3305)
ecce venit nova progenies, aethere proditus alter homo, non luteus velut ille prius, sed Deus ipse gerens hominem, corporeisque carens vitiis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum39)
sed si quid vitii dolive nasci inter viscera iam dicata sensit, ceu spurcum refugit celer sacellum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION