라틴어 문장 검색

neque enim, cum dolor intus incidit, scire quid doleat eum, qui, qua parte quodque viscus intestinumve sit, non cognoverit neque curari id, quod aegrum est, posse ab eo, qui quid sit ignoret;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium66)
Itaque consequi medicum, ut hominem crudeliter iugulet, non ut sciat, qualia vivi viscera habeamus.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium127)
Cum autem frequens non numero sit sed natura . . . , ratione aetatis et temporis, scire licet eum non inutilem esse, quem corporis neque languor neque dolor sequitur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 1장16)
Scire autem licet integrum corpus esse, quo die mane urina alba, dein rufa est:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 2장11)
Illud quoque scire oportet, quod ventrem vomitus solutum conprimit, compressum solvit;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 3장116)
), quibus praecedentibus morborum timor subsit, non alienum videtur exponere, quae tempora anni (1, 1‑2), quae tempestatum genera (1, 3‑4), quae partes aetatis, qualia corpora maxime tuta vel periculis oportuna sint (1, 5), quod genus adversae valetudinis in quo timeri maxime possit (1, 6‑23), non quo non omni tempore, in omni tempestatum genere omnis aetatis, omnis habitus homines per omnia genera morborum et aegrotent et moriantur, sed quo minus . . . frequentius tamen quaedam eveniant, ideoque utile sit scire unumquemque, quid et quando maxime caveat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, PROOEMIUM5)
3. Ubi vero febris aliquem occupavit, scire licet non periclitari, si in latus aut dextrum aut sinistrum, ut ipsi visum est, cubat, cruribus paulum reductis, qui fere sani quoque iacentis habitus est;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 3장1)
. . . Ex quibus cum pleraque per se proveniant, scire licet inter ea quoque, quae ars adhibet, naturam plurimum posse.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 8장65)
Sed id evenire non potest sub eo medico, qui scit, ex quali corpore sanguis mittendus sit.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 10장74)
Ideoque ubi sanguinem mitti opus est, si incisa vena praeceps periculum est, aut si in parte corporis etiamnum vitium est, huc potius confugiendum est, cum eo tamen, ut sciamus hic ut nullum periculum, ita levius praesidium esse, nec posse vehementi malo nisi aeque vehemens auxilium succurrere.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 11장15)
Illud scire oportet, omne eiusmodi medicamentum, quod potui datur, non semper aegris prodesse, semper sanis nocere.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 13장7)
pertinetque ad rem omnium proprietates nosse, primum ut sani sciant, quomodo his utantur, deinde ut exsequentibus nobis morborum curationes (III, IV) liceat species rerum, quae adsumendae erunt, subicere, neque necesse sit subinde singulas eas nominare.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 18장3)
Scire igitur oportet omnia legumina, quaeque ex frumentis panificia sunt, generis valentissimi esse (valentissimum voco, in quo plurimum alimenti est);
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 18장4)
2 Protinus autem inter initia scire facile est, quis acutus morbus, quis longus sit, non in iis solis, in quibus semper ita se habet, sed in iis quoque, in quibus variat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 2장1)
Atque in longis quoque morbis etiam tales notas non habentibus scire licet increscere, si somnus incertus est, si deterior concoctio, si foediores deiectiones, si tardior sensus, si pigrior mens, si percurrit corpus frigus aut calor, si id magis pallet.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 2장8)

SEARCH

MENU NAVIGATION