도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed et ipse, cum esset uir natura sagacissimus, saepe diu solus residens ore quidem tacito, sed in intimis cordis multa secum conloquens, quid sibi esset faciendum, quae religio seruanda tractabat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 3:3)
Erat autem hora diei circiter septima, a qua ad uesperam usque quietus et quasi mortuus permanens, tunc paululum reuiuisco, ferorque domum a sociis, ac tacitus tota nocte perduro.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VI. 1:4)
Ipse autem tacitus rem considerans, ueram esse timebat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. IX. 1:17)
Incedebamus autem tacentes, ut uidebatur mihi, contra ortum solis solstitialem;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII.18)
En ego cum tenebris tota vagor anxius urbe, Nec sinit occurrat quisquam, qui corpora ferro Volneret aut rapta praemia veste petat.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 213)
Ipse ego solator, cum iam mandata dedissem, Quaerebam tardas anxius usque moras.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 310)
heu heu nunc premor arte mea, Fingere nunc didicit causas, ut sola cubaret, Cardine nunc tacito vertere posse fores.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 69)
Nec taceat monumenta viae, quem Tuscula tellus Candidaque antiquo detinet Alba Lare.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 723)
Num te carminibus, num te pallentibus herbis Devovit tacito tempore noctis anus?
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 89)
"Ipse deus tacito permisit lene ministro, Ederet ut multo libera verba mero;"
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 916)
Inminet et tacito clam venit illa pede.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1020)
iam Nox iungit equos, currumque sequuntur matris lasciuo sidera fulua choro, postque uenit tacitus furuis circumdatus alis Somnus et incerto Somnia nigra pede.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 153)
sed pretium si grande feras, custodia uicta est nec prohibent claues et canis ipse tacet.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 423)
satis anxia uiuas, mouerit e uotis pars quotacumque deos.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 635)
qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu.
(티불루스, Elegiae, 3권, Incerti Auctoris8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION