도구

도구

라틴어 문장 검색

Syri illi qui venerant ad praedam, postquam deprehensos se intellexerunt, pariter secundum lectum conciderunt, ut putares hoc convenisse, et stertere tanquam olim dormientes coeperunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 22:8)
"Huc huc cito convenite nunc, spatalocinaedi, Pede tendite, cursum addite, convolate planta Femoreque facili, dune agili et manu procaces, Molles, veteres, Deliaci manu recisi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 23:4)
Rotundum enim repositorium duodecim habebat signa in orbe disposita, super quae proprium convenientemque materiae structor imposuerat cibum:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 35:3)
vide, quam non conveniat his moribus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 94:14)
Si perirem, conveniret inimicis . . .
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 98:18)
Haec res avaris esse conveniens potest Et qui humiles nati dici locupletes student.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Canis et thesaurus et vulturius.1)
Non ergo causa est manibus id tangi tuis, Quod occupatis auribus non convenit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Phaedrus ad Eutychum.3)
deinde si pulchre vides, Quam non conveniens aurum sit vitae meae, Respondeas clementer.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Vulpes et draco.4)
Quem spes delusit, huic querela convenit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Calvus et quidam aeque pilis defectus.8)
Paucos post dies ipse me Regulus convenit in praetoris officio;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 5 11:1)
Etenim, sicut fas est mihi, praesertim te exigente, excusare Baeticis contra unum hominem advocationem, ita nec fidei nostrae nec constantiae quam diligis convenit, adesse contra provinciam quam tot officiis, tot laboribus, tot etiam periculis meis aliquando devinxerim.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 7 2:1)
Et hercule si gulae temperes, non est onerosum quo utaris ipse communicare cum pluribus.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 6 5:1)
Convenit autem amori in te meo, quotiens tale aliquid inciderit, sub exemplo praemonere, quid debeas fugere.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 6 6:3)
Ego et Cornelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui facere excessisse Priscum immanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:2)
Manceps convenitur;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 14 4:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION