도구

도구

라틴어 문장 검색

minime, inquit, ludimus remque omnium maximam dei munere, quem dudum deprecabamur, exegimus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:20)
o, inquam, ueri praeuia luminis, quae usque adhuc tua fudit oratio cum sui speculatione diuina tum tuis rationibus inuicta patuerunt, eaque mihi etsi ob iniuriae dolorem nuper oblita non tamen antehac prorsus ignorata dixisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:2)
et esset, inquit, infiniti stuporis omnibusque horribilius monstris si, uti tu aestimas, in tanti uelut patris familias dispositissima domo uilia uasa colerentur, pretiosa sordescerent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:9)
papae, inquam, ut magna promittis!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:2)
— Primum igitur, inquit, bonis semper adesse potentiam, malos cunctis uiribus esse desertos agnoscas licebit, quorum quidem alterum demonstratur ex altero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:4)
— Perspicuum est, inquam, nec ullo modo negari potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:8)
— Quod uero quisque potest in eo ualidus, quod uero non potest in hoc imbecillis esse censendus est. — Fateor, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:11)
— Meministine igitur, inquit, superioribus rationibus esse collectum intentionem omnem uoluntatis humanae, quae diuersis studiis agitur, ad beatitudinem festinare?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:12)
— Memini, inquam, illud quoque esse demonstratum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:13)
— Minime, inquam, recordor, quoniam id memoriae fixum teneo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:15)
— Ita, inquam, consequens est. — Sed certum adeptione boni bonos fieri?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:17)
— Quisquis, inquam, dubitat nec rerum naturam nec consequentiam potest considerare rationum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:23)
Rursus, inquit, si duo sint quibus idem secundum naturam propositum sit, eorumque unus naturali officio id ipsum agat atque perficiat, alter uero naturale illud officium minime amministrare queat, alio uero modo quam naturae conuenit non quidem impleat propositum suum sed imitetur implentem, quemnam horum ualentiorem esse decernis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:1)
— Etsi coniecto, inquam, quid uelis, planius tamen audire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:2)
— Ambulandi, inquit, motum secundum naturam esse hominibus num negabis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION