도구

도구

라틴어 문장 검색

ubi prima eius oratio perblanda ac benigna fuit, qua gratias egit Campanis quod amicitiam suam Romanae societati praeposuissent, et inter cetera magnifica promissa pollicitus est brevi caput Italiae omni Capuam fore iuraque inde cum ceteris populis Romanum etiam petiturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 112:2)
unum esse exsortem Punicae amicitiae foederisque secum facti, neque esse Campanum neque dici debere, Magium Decium;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 114:1)
quibus autem condicionibus in foedus amicitiamque novam transeant, parum constare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 174:2)
eodem tempore Petelinos, qui uni ex Bruttiis manserant in amicitia Romana, non Carthaginienses modo qui regionem obtinebant, sed Bruttii quoque ceteri ob separata ab se consilia oppugnabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 265:1)
ibi intrepide Xenophanes legationis princeps a Philippo rege se missum ait ad amicitiam societatemque iungendam cum populo Romano;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 445:1)
Xenophanes per praesidia Romana in Campaniam, inde qua proximum fuit in castra Hannibalis pervenit foedusque cum eo atque amicitiam iungit legibus his:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 448:1)
quae si paria essent, ut quondam fuissent, tamen expertis quam grave Romanum imperium sociis, quanta indulgentia Hannibalis etiam in captivos omnis Italici nominis fuisset, Punicam Romanae societatem atque amicitiam praeoptandam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 591:1)
nolle ominari quae captae urbi casura forent, et potius spondere, si Marcellum cum praesidio ac Nolam tradidissent, neminem alium quam ipsos legem qua in societatem amicitiamque Hannibalis venirent dicturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 594:1)
ad ea Herennius Bassus respondit multos annos iam inter Romanum Nolanumque populum amicitiam esse, cuius neutros ad eam diem paenitere, et sibi, si cum fortuna mutanda fides fuerit, sero iam esse mutare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 596:1)
dux ipse loco superiore capto, unde agros urbemque posset conspicere, Bruttiorum cohortem adire muros atque evocare principes Locrensium ad conloquium iussit et pollicentes amicitiam Hannibalis adhortari ad urbem tradendam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 6:1)
ei memores beneficiorum eius perpulisse magnam partem se iuventutis Tarentinae referunt ut Hannibalis amicitiam ac societatem quam populi Romani mallent, legatosque ab suis missos rogare Hannibalem ut exercitum propius Tarentum admoveat:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 160:1)
Hieronymi auctoritatem sequendam in sociis legendis, vel quinquaginta annis feliciter expertam amicitiam nunc incognitae, quondam infideli praeferendam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 362:2)
bonis sociis fidem suam maximum vinculum esse, et ita sibi populum Romanum senatumque gratias habiturum, si volentes ac non coacti mansissent in amicitia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 476:2)
ad eum centuriones tres legatos miserunt qui cum eo amicitiam societatemque facerent et pollicerentur, si perseveraret urguere bello Carthaginienses, gratam rem fore senatui populoque Romano et adnisuros ut in tempore et bene cumulatam gratiam referant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 611:1)
ita cum Syphace Romanis coepta amicitia est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 621:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION