라틴어 문장 검색

Male de te existimas, si inutilis es nisi adflicto, si rebus bonis supervacuus es.
(세네카, 행복론, Liber VI 177:1)
Quemadmodum, qui optat divitias alicui in hoc, ut illarum ipse partem ferat, quamvis pro illo videatur optare, sibi prospicit, sic, qui optat amico aliquam necessitatem, quam adiutorio suo fideque discutiat, quod est ingrati, se illi praefert et tanti existimat illum miserum esse, ut ipse gratus sit, ob hoc ipsum ingratus ;
(세네카, 행복론, Liber VI 178:1)
Nemo, ut existimo, de immanitate animi tui dubitaret, si aperte illi paupertatem, si captivitatem, si famem ac metum imprecareris ;
(세네카, 행복론, Liber VI 181:1)
Nec mehercules, si me interroges, nimis ad rem existimo pertinere, ubi dicta sunt, quae Tegunt mores, prosequi cetera non in remedium animi, sed in exercitationem ingenii inventa.
(세네카, 행복론, Liber VII 3:4)
Et ne illum existimes parvo esse contentum, omnia illius sunt, non sic, quemadmodum Alexandri fuerunt, cui, quamquam in litore rubri maris steterat, plus de- erat, quam qua venerat.
(세네카, 행복론, Liber VII 14:1)
Drstinguendum hoc, quo magis intellegatur, existimo.
(세네카, 행복론, Liber VII 91:1)
Errat tamen, si quis existimat, cum dicimus eum, qui beneficium dedit, oblivisci oportere, excutere nos illi memoriam rei praesertim honestissimae ;
(세네카, 행복론, Liber VII 114:6)
Errat enim, si quis existimat tutum esse ibi regem, ubi nihil a rege tutum est ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 116:4)
Itaque ego in illis, quae omnes optant, existimavi semper nihil veri boni inesse, tum inania et specioso ac deceptorio fuco circumlita inveni, intra nihil habentia fronti suae simile.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 25:1)
qualem volet esse, existimet causam meam.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 78:6)
Nec quicquam pulchrius existimo quam in summo fastigio collocatos multarum rerum veniam dare, nullius petere.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 24:2)
Nec est quod existimes verum esse, quod apud disertissimum virum T. Livium dicitur :
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 129:1)
Illud etiamnunc quaerendum est, ii qui vulgo saeviunt et sanguine humano gaudent an irascantur, cum eos occidunt, a quibus nec acceperunt iniuriam nec accepisse ipsi se existimant ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 24:1)
Semper futurum aliquid quod te offendat existima.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 170:5)
Non vis ergo admoneam eos, qui iram summa potentia exercent et argumentum virium existimant et in magnis magnae fortunae bonis ponunt paratam ultionem, quam non sit potens, immo ne liber quidem dici possit irae suae captivus ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 25:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION