라틴어 문장 검색

— Omnia igitur, inquit, unum desiderant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:28)
Nihil, inquam, uerius excogitari potest;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:33)
nimium, inquit, o alumne, laetor;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:36)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:40)
— Quis esset, inquit, rerum omnium finis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:41)
Platoni, inquam, uehementer assentior;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:2)
si priora, inquit, concessa respicias, ne illud quidem longius aberit quin recorderis quod te dudum nescire confessus es. — Quid?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:5)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:6)
— Memini, inquam, me inscitiam meam fuisse confessum, sed quid afferas, licet iam prospiciam, planius tamen ex te audire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:8)
— Mundum, inquit, hunc deo regi paulo ante minime dubitandum putabas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:9)
— Ne nunc quidem arbitror, inquam, nec umquam dubitandum putabo, quibusque in hoc rationibus accedam breuiter exponam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:10)
cum haec, inquit, ita sentias, paruam mihi restare operam puto ut felicitatis compos patriam sospes reuisas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:2)
— Et ad mundum igitur, inquit, regendum nullis extrinsecus amminiculis indigebit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:6)
— Id, inquam, ita est necessarium.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:8)
— Negari, inquam, nequit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION