라틴어 문장 검색

tollor eo capioque novi spectacula cursus, quo modo deprendi, modo se subducere ab ipso vulnere visa fera est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 62:13)
Dum dubitat, quo mutet eos, ad cornua vultum flexit et admonita est haec illis posse relinqui:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 28:11)
Utque securi saucia trabs ingens, ubi plaga novissima restat, quo cadat, in dubio est omnique a parte timetur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 41:4)
Utque ferunt caesos sex cum Damasichthone fratres , Intereat tecum sic genus omne tuum . Addidit ut fidicen miseris sua funera natis, Sic tibi sint vitae taedia iusta tuae . Utve soror Pelopis , saxo dureris oborto , Et laesus lingua Battus ab ipse sua . Aera si misso liquidum iaculabere disco, Quo puer Oebalides , ictus ab orbe cadas . Siqua per alternos pulsabitur unda lacertos, Omnis Abydena sit tibi peior aqua . Comicus ut mediis periit , dum nabat , in undis, Et tua sic Stygius strangulet ora liquor . Aut ubi ventosum superaris naufragus aequor, Contacta pereas , ut Palinurus , humo . Utque cothurnatum vatem tutela Dianae, Dilaniet vigilum te quoque turba canum . Aut ut Trinacrius , salias super ora gigantis , Plurima qua flammas Sicanis Aetna vomit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 27:1)
inque latus campi, quo tardius illa rediret, iecit ab obliquo nitidum iuvenaliter aurum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 62:19)
quod quo magis illa tuetur, hoc minus et minus est mentis sua, iamque propinquae admotum terrae, iam quod cognoscere posset, cernit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:8)
Nam si mea facta requiris, hostibus insidior, fossas munimine cingo, consolor socios, ut longi taedia belli mente ferant placida, doceo, quo simus alendi armandique modo, mittor, quo postulat usus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 20:6)
Quo, di crudeles, nisi uti nova funera cernam, vivacem differtis anum?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:19)
quo magis, o pauci, rebus succurrite laesis, et date naufragio litora tuta meo, neve metu falso nimium trepidate, timentes, hac offendatur ne pietate deus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 511)
tessera quos habeat numeros, distante vocato mittere quo deceat, quo dare missa modo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1214)
mensque reformidat, veluti sua vulnera, tempus illud, et admonitu fit novus ipse pudor, et quaecumque adeo possunt afferre pudorem, illa tegi caeca condita nocte decet, nil igitur referam nisi me peccasse, sed illo praemia peccato nulla petita mihi, stultitiamque meum crimen debere vocari, nomina si facto reddere vera velis, quae si non ita sunt, alium, quo longius absim, quaere;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 610)
poma negat regio, nec haberet Acontius in quo scriberet hic dominae verba legenda suae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1033)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
tempus ubi est, quo te - nisi non vis illa referri - et dici, memini, iuvit et esse meam?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 324)
quo postquam, dubium pius an sceleratus, Orestes exactus Furiis venerat ipse suis, et comes exemplum veri Phoceus amoris, qui duo corporibus mentibus unus erant, protinus evincti tristem ducuntur ad aram, quae stabat geminas ante cruenta fores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 437)

SEARCH

MENU NAVIGATION