도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed ut plerique die pristini, ita M. Cato in oratione Contra Furium die proximi dixit, die quarto autem Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXIV 11:1)
Q. Fabius, imperator Romanus, dedit ad Carthaginienses epistulam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXVII 4:2)
TIMAEUS in Historiis quas oratione Graeca de rebus populi Romani composuit, et M. Varro in Antiquitatibus Rerum Humanarum,terram Italiam de Graeco vocabulo appellatam scripserunt, quoniam boves Graeca vetere lingua ἰταλοί vocitati sint, quorum in Italia magna copia fuerit, bucetaque in ea terra gigni pascique solita sint complurima.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, I 2:1)
atque ita M. Varro verba haec legitima, quibus minima multa diceretur, concepit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, I 5:2)
Sic M. Tullius L. Crasso et Q. Scaevolae non meram elegantiam, set multa parsimonia mixtam, laudi dedit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 5:2)
Aliter enim dici videbam pontifices pro conlegio decrevisse, aliter quempiam testem introductum pro testimonio dixisse, aliter M. Catonem in Originum quarto:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, III 3:2)
Sed M. Varro adseverat antiquissimos viros neque per Castorem neque per Pollucem deiurare solitos, sed id iusiurandum fuisse tantum feminarum, ex initiis Eleusinis acceptum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VI 6:1)
Quid senserit dixeritque M. Cato de Albino, qui homo Romanus Graeca oratione res Romanas, venia sibi ante eius imperitiae petita, composuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VIII 1:1)
IUSTE venusteque admodum reprehendisse dicitur Aulum Albinum M. Cato.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VIII 2:1)
Ea cum legisset M. Cato:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VIII 5:1)
ac praeterea M. Catonis de poeniendis furtis digna memoria sententia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 1:5)
Sed enim M. Cato in oratione, quam De Praeda Militibus Dividenda scripsit, vehementibus et inlustribus verbis de inpunitate peculatus atque licentia conqueritur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 19:1)
Quod Annaeus Seneca, iudicans de Q. Ennio deque M. Tullio, levi futtilique iudicio fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 1:1)
sed quod de M. Cicerone et Q. Ennio et P. Vergilio iudicavit, ea res sit, ad considerandum ponemus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 3:2)
Hoc qui nolit diutius aput sese quaerere, inveniet quid sit in M. Varronis De Sermone Latino ad Marcellum libro secundo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VI 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION