라틴어 문장 검색

— Nonne, inquit, monstrauimus ea quae appetuntur pluribus idcirco uera perfectaque bona non esse quoniam a se inuicem discreparent, cumque alteri abesset alterum plenum absolutumque bonum afferre non posse, tum autem uerum bonum fieri cum in unam ueluti formam atque efficientiam colliguntur, ut quae sufficientia est eadem sit potentia, reuerentia, claritas atque iucunditas, nisi uero unum atque idem omnia sint, nihil habere quo inter expetenda numerentur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:8)
Est alius cunctis uirtutibus absolutus sanctusque ac deo proximus:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:6)
festino, inquit, debitum promissionis absoluere uiamque tibi qua patriam reueharis aperire.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:6)
manebit, ut opinor, eadem uoluntatis integra atque absoluta libertas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:5)
Quare sunt quaedam euentura quorum exitus ab omni necessitate sit absolutus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:9)
Quodsi in corporibus sentiendis, quamuis afficiant instrumenta sensuum forinsecus obiectae qualitates animique agentis uigorem passio corporis antecedat, quae in se actum mentis prouocet excitetque interim quiescentes intrinsecus formas, si in sentiendis, inquam, corporibus animus non passione insignitur, sed ex sua ui subiectam corpori iudicat passionem, quanto magis ea quae cunctis corporum affectionibus absoluta sunt in discernendo non obiecta extrinsecus sequuntur, sed actum suae mentis expediunt!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:1)
Respondebo namque idem futurum cum ad diuinam notionem refertur necessarium, cum uero in sua natura perpenditur liberum prorsus atque absolutum uideri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:2)
haec igitur ad intuitum relata diuinum necessaria fiunt per condicionem diuinae notionis, per se uero considerata ab absoluta naturae suae libertate non desinunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:7)
Haud igitur iniuria diximus haec si ad diuinam notitiam referantur necessaria, si per se considerentur necessitatis esse nexibus absoluta, sicuti omne quod sensibus patet si ad rationem referas uniuersale est, si ad se ipsa respicias singulare.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:12)
Absolutis operibus pro vallo legiones instructas collocat, equites frenatis equis in statione disponit.
(카이사르, 갈리아 전기, 8권, 16장3)
nec minores gratiae mihi agendae sunt hujus viri generis, qui jam, socero vita defuncto, opus quod ille inchoarat summo studio absolvere pergunt.
(켈수스, De Medicina introduction, Praefatio.10)
sit Claudia felix teste dea castosque probet sub numine mores absolvens puppisque moras crimenque pudoris:
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Laus Serenae12)
abstulit hunc tandem Rufini poena tumultum absolvitque deos.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:5)
restituat priscum per te iam gloria morem verior, et fructum sincerae laudis ab hoste desuetum iam redde mihi iustisque furoris externi spoliis sontes absolve triumphos.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:175)
et gaudebat caedibus miles tamquam semet absolveret;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 44장10)

SEARCH

MENU NAVIGATION