라틴어 문장 검색

sensit et adloquitur trepidam Cythereius heros (fiet tamen admonitu motus, Elissa, tui):
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권407)
errat et in caelo liquidique inmunia ponti adloquitur gelido proxima signa polo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권398)
Mezentius induit arma, induit Aeneas alloquiturque Iovem:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권609)
obstipui tacitus sustinuique gradum, sensit anus vicina loci iussumque sedere alloquitur quatiens voce tremente caput:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권251)
Quem facta audire volentem mira deum, innixus cubito Calydonius amnis talibus adloquitur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 74:2)
Quos ita (sensit enim) laeto Saturnius ore Iuppiter adloquitur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 19:3)
Hunc contra placido Trachinius ore talibus adloquitur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 36:3)
Quam, dum pectendos praebet Galatea capillos, talibus adloquitur, referens suspiria, dictis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 68:8)
Hunc super incumbens pressum gravitate soporis claviger adloquitur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 5:2)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
quod quoniam est anceps, intra mea pectora quemque adloquar, et nulli causa timoris ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b15)
Adloquor en absens absentia numina supplex, si fas est homini cum Iove posse loqui, arbiter imperii, quo certum est sospite cunctos Ausoniae curam gentis habere deos, O decus, o patriae per te florentis imago, o vir non ipso, quem regis, orbe minor - sic habites terras et te desideret aether, sic ad pacta tibi sidera tardus eas - parce, precor, minimamque tuo de fulmine partem deme!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 224)
12. Ceterum sanctus Franciscus, Scripturae fidelis, nobis suadet ut naturam agnoscamus pulchrum librum, in quo Deus nos alloquitur atque suae gratiae bonitatisque aliquid nobis praebet:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 17:1)
« Estne res omnino plana naturalisque Deum adiisse Moysem Ioannem Iacobum Rousseau allocuturum? ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 22:9)
Theologia igitur non est tantummodo verbum de Deo, sed potissimum acceptio et inquisitio altioris intellectus illius verbi quo Deus nos alloquitur, verbum quod Deus de se ipso profert, quia est dialogus aeternus communionis, et in hunc dialogum hominem admittit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 67:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION