라틴어 문장 검색

Hoc itaque firmato et concesso, Donimanus imperatori legationem direxit ad contradicendum auri talentum, quod obtulerat.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 72:12)
Rex clementer universum precatum eorum audiens, [0656C] concessit eis conductum virorum fortium armatorum, qui eos secure ab omni impetu et insidiis gentilium per notas semitas perduxerunt usque in Jerusalem et universa loca sancta.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 4:1)
Sic fieri juxta regis mandatum universi concesserunt, et ejus legationem in portu Japhet praestolari, et per omnia obedire usque ad sanguinem responderunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 6:8)
sed cum [0664B] benevolentia tibi concedimus;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 40:10)
ideoque huic concedimus vitam cum salute membrorum;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 44:5)
Imperator vero post hanc compositam pacem Constantinopolim reversus, omnibus per regnum suum transeundi viam sine ullo impedimento concessit, sicut Boemundo et cunctis primoribus Galliae et Italiae, illic tunc temporis praesentibus, jurejurando promisit et affirmavit quando confoederati sunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 88:5)
tamen quia rudis et tenera adhuc Hierosolymitana erat Ecclesia, id fieri concessit apostolicus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 116:4)
Qui tribus septimanis plurimam impugnationem machinis et balistis custodibus praesidii inferens, nullum introitum aut exitum alicui concedebat, donec praesidium, quod natura munitum et humanis viribus insuperabile erat, fame arctaretur et in ejus deditionem redderetur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 4:1)
Quod rex consilio suorum fieri concessit, videns populi sui proficisci nolentis constantiam.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 64:6)
Quod donare potes, gratis concede roganti!
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 11:5)
Sed licet ira taliter prohibeatur, quandoque tamenbene conceditur, ut ait propheta:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 46:29)
Et in tantum conceditur ira, ut quandoque melior risu censeatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 47:1)
Tertiam vero rationem, in qua dixisti, quod, si meo consilio vel sensute regeres, videreris mihi concedere primatum, et potestatem super te mihidare, puto frivolam, immo nullam;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 29:1)
nam si omnibus, cum quibus consiliumhabemus, primatum ac dominium super nos concederemus, nullus vellet abalio consilium habere;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 29:2)
Sicut enim "non videtur dejerare quiex concessa causa deserit jusjurandum, " ut lex dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 162:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION