라틴어 문장 검색

misera est magni custodia census, dispositis praedives amis vigilare cohortem servorum noctu Licinus iubet, attonitus pro electro signisque suis Phrygiaque columna atque ebore et lata testudine, dolia nudi non ardent cynici;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV109)
carnibus humanis vesci licet, attonito cum tale super cenam facinus narraret Vlixes Alcinoo, bilem aut risum fortasse quibusdam moverat ut mendax aretalogus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV6)
Primus dies signa tabulasque, sequens arma pecuniam transvexit, tertius captivos ipsumque regem adtonitum adhuc tamquam subito malo et stupentem.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MACEDONICUM SECUNDUM 13:1)
et vel ut ante acto nihil tempore sensimus aegri, ad confligendum venientibus undique Poenis, omnia cum belli trepido concussa tumultu horrida contremuere sub altis aetheris auris, in dubioque fuere utrorum ad regna cadendum omnibus humanis esset terraque marique, sic, ubi non erimus, cum corporis atque animai discidium fuerit, quibus e sumus uniter apti, scilicet haud nobis quicquam, qui non erimus tum, accidere omnino poterit sensumque movere, non si terra mari miscebitur et mare caelo.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 22:2)
Eidem Aegypto adiacens civitas, quae conditorem Alexandrum Macedonem gloriatur, Sarapin atque Isin cultu paene attonitae venerationis observat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 13:1)
Palluit attonitus sacris feralibus Aruns, Atque iram superum raptis quaesivit in extis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:51)
Talis et attonitam rapitur matrona per urbem, Vocibus his prodens urgentem pectora Phoebum:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:26)
Sic funere primo Attonitae tacuere domus, cum corpora nondum Conclamata iacent, nec mater crine soluto Exigit ad saevos famularum brachia planctus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:12)
Hae lacrimis sparsere deos, hae pectora duro Adfixere solo, lacerasque in limine sacro Attonitae fudere comas, votisque vocari Adsuetas crebris feriunt ululatibus aures.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:17)
Sic fatur, et urbem Adtonitam terrore subit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:9)
Ipse situs putrique facit iam robore pallor Attonitos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:8)
stat lumine rapto Adtonitus, mortisque illas putat esse tenebras.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:51)
Tunc sic adtonitam venturaque fata paventem Rexit magnanima Vulteius voce cohortem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:37)
Caesaris adtonitam miscenda ad proelia mentem Ferre moras scelerum partes iussere relictae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 5:1)
Vix tantum infirma dolorem Cepit, et adtonito cessere e pectore sensus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 7:25)

SEARCH

MENU NAVIGATION