라틴어 문장 검색

Tita/num suboles, so/cia nostri sa/nguinis, Genera/ta Caelo, aspi/cite religatum a/speris Vinctu/mque saxis, na/vem ut horrisono/ freto Nocte/m paventes ti/midi adnectunt na/vitae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 23:6)
C. PLINIUS AVITO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 61)
Illud plane non triste solum verum etiam luctuosum, quod Iulius Avitus decessit dum ex quaestura redit, decessit in nave, procul a fratre amantissimo, procul a matre a sororibus - nihil ista ad mortuum pertinent, sed pertinuerunt cum moreretur, pertinent ad hos qui supersunt -;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 21 3:1)
Omnia mihi studia, omnes curas, omnia avocamenta exemit excussit eripuit dolor, quem ex morte Iuni Aviti gravissimum cepi.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 23 1:1)
Sed non Avitus, cuius haec praecipua prudentia, quod alios prudentiores arbitrabatur, haec praecipua eruditio quod discere volebat.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 23 3:4)
praeterea in litteris veteres aemulatur exprimit reddit, Propertium in primis, a quo genus ducit, vera suboles eoque simillima illi in quo ille praecipuus.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 22 1:3)
Constat Octavium Avitum, legatum proconsulis, in litus educto religione prava superfudisse unguentum, cuius illum novitatem odoremque in altum refugisse, nec nisi post multos dies visum languidum et maestum, mox redditis viribus priorem lasciviam et solita ministeria repetisse.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 33 9:1)
mihi fundat avitum consulibus priscis condita testa merum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 101:2)
at Numa nec Ianum nec avitas praeterit umbras, mensibus antiquis praeposuitque duos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권20)
Hanc quoque cum patriis Galatea receperit undis, plenaque securae terra quietis erit, surgit humo iuvenis telis afflatus avitis et gemino nexas porrigit angue manus, notus amor Phaedrae, nota est iniuria Thesei:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권477)
Talia quaerentes (sibi enim fore cetera curae) rex superum trepidare vetat subolemque priori dissimilem populo promittit origine mira.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 29:3)
idque semel dis indignantibus ausus posse dare hoc iterum flamma prohibebere avita eque deo corpus fies exsangue, deusque, qui modo corpus eras, et bis tua fata novabis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 52:4)
Phaedimus infelix et aviti nominis heres Tantalus, ut solito finem imposuere labori, transierant ad opus nitidae iuvenale palaestrae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 20:9)
Ipse sedens solio Tereus sublimis avito vescitur inque suam sua viscera congerit alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 49:2)
Vota pater solvit nomenque inponit avitum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 59:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION