라틴어 문장 검색

dicens fronde levem rursus strepitum faciente caduca sum ratus esse feram telumque volatile misi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 66:13)
Quid quod et ominibus certis prohibebar amori indulgere meo, tum cum mihi ferre iubenti excidit et fecit spes nostras cera caducas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 49:7)
deficiunt silvae, cum tu lassata sequendo concidis et dura positis tellure capillis, Bybli, iaces frondesque tuo premis ore caducas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 52:6)
Iamque per inmensos egesto sanguine fletus in viridem verti coeperunt membra colorem, et modo qui nivea pendebant fronte capilli, horrida caesaries fieri sumptoque rigore sidereum gracili spectare cacumine caelum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 15:7)
namque male haerentem et nimia levitate caducum excutiunt idem, qui praestant nomina, venti."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 68:12)
utque viret semper laurus nec fronde caduca Carpitur, aeternum sic habet illa decus?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 125)
si tamen extinctis aliquid nisi nomina restat, et gracilis structas effugit umbra rogos, fama, parentales, si vos mea contigit, umbrae, et sunt in Stygio crimina nostra foro, scite, precor, causam (nec vos mihi fallere fas est) errorem iussae, non scelus, esse fugae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1047)
quam multa madidae celantur harundine fossae, florida quam multas Hybla tuetur apes, quam multae gracili terrena sub horrea ferre limite formicae grana reperta solent, tam me circumstat densorum turba malorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 619)
nos quoque floruimus, sed flos erat ille caducus, flammaque de stipula nostra brevisque fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 810)
Quin immo caduca vita illius qui inanior est amatur, atque paucis illis exsistentiae momentis eum suo affectu Ipse complectitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 99:10)
aut evangelici pietas spernenda libelli iam, blaspheme, tibi est, aut numquam visa beati vis intacta Patris, non admiscenda caducis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 37)
aut, si maiestas animae est, ostendite quid sit quod lapsam Christique inopem nova gratia inundat, Spiritus et Sanctus baptismate iustificatam nobilitat, famulaeque decus, quod defuit, addit, quod quia praestatur meritis mentisque negatur, absurde fertur Deus aut pars esse Dei, quae divinum summumque bonum de fonte perenni nunc bibit obsequio, nunc culpa aut crimine perdit, et modo supplicium recipit, modo libera calcat, miraris peccare animam, quae carne coactam sortita est habitare domum, cum peccet et ipse angelus, hospitium qui nescit adire caducum cratis tabifluae?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3293)
sed natura Dei numquam solvenda caducam tellurem nostro vitiatam primitus usu esse suam voluit, ne iam vitiabilis esset.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3347)
illic et gracili balsama surculo desudata fluunt, raraque cinnama spirant, et folium, fonte quod abdito praelambens fluvius portat in exitum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae35)
lex haec data est caducis deo iubente membris, ut temperet laborem medicabilis voluptas, sed dum pererrat omnes quies amica venas pectusque feriatum placat rigante somno, liber vagat per auras rapido vigore sensus, variasque per figuras quae sunt operta cernit;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum5)

SEARCH

MENU NAVIGATION