도구

도구

라틴어 문장 검색

falsa tamen passa est aequa convicia mente, obfuit auctori nec fera lingua suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 1418)
Erubuit Phaethon iramque pudore repressit et tulit ad Clymenen Epaphi convicia matrem;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 75:1)
Convicia Iuno non tulit et "faciam vos ipsas maxima" dixit "saevitiae monimenta meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 51:3)
Convicia victae cum iacerent, quoniam dixit certamine vobis supplicium meruisse parum est maledictaque culpae additis et non est patientia libera nobis, ibimus in poenas et, qua vocat ira, sequemur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 62:3)
Dumque volunt plangi, per bracchia mota levatae aere pendebant, nemorum convicia, picae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 63:4)
diro convicia facto Tantalis adiecit vosque est postponere natis ausa suis, et me, quod in ipsam reccidat, orbam, dixit et exhibuit linguam scelerata paternam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 18:4)
Hi tamen orantem perstant prohibere minasque, ni procul abscedat, conviciaque insuper addunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:23)
Vox quoque iam rauca est, inflataque colla tumescunt, ipsaque dilatant patulos convicia rictus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:30)
Nitor et ingrato facio convicia demens vana Iovi cupioque mori moturaque duros verba queror silices.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 25:8)
Non fera, non pecudes, non moti flamine rami humanaeve sonum reddunt convicia linguae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 68:5)
Neve in me stolidae convicia fundere linguae admiremur eum, vobis quoque digna pudore obicit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 27:1)
Improbat has pastor, saltuque imitatus agresti addidit obscenis convicia rustica dictis, nec prius os tacuit, quam guttura condidit arbor:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 60:5)
saepe ferenda dedit blandis sua verba tabellis, interdum madidas lacrimarum rore coronas postibus intendit posuitque in limine duro molle latus tristisque serae convicia fecit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 81:2)
quis ferat haec iniecta Deo convicia, qui se divinis meminit praecellere nobilitatum muneribus?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1172)
sic ait, et stridens sequitur convicia pinus per teneros crispata notos, et certa sub ipsum defertur stomachum rectoque inliditur ictu, sed resilit duro loricae excussa repulsu.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 130)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION