도구

도구

라틴어 문장 검색

quod in Catulo, et in patre et in filio, itemque in Q. Mucio Mancia vidimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 140:5)
Nihil fuit in Catulis, ut eos exquisite iudicio putares uti litterarum, quamquam erant litterati;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 171:2)
Uberior oratio L. Crassi nec minus faceta, sed bene loquendi de Catulis opinio non minor.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 171:6)
Sale vero et facetiis Caesar, Catuli patris frater, vicit omnes, ut in illo ipso forensi genere dicendi contentiones aliorum sermone vinceret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 171:7)
Vis enim, ut mihi saepe dixisti, quoniam, quae pueris aut adulescentulis nobis ex commentariolis nostris incohata ac rudia exciderunt, vix hac aetate digna et hoc usu, quem ex causis, quas diximus, tot tantisque consecuti sumus, aliquid eisdem de rebus politius a nobis perfectiusque proferri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 5:1)
Galbam memoria teneo divinum hominem in dicendo et M. Aemilium Porcinam et C. ipsum Carbonem, quem tu adulescentulus perculisti, ignarum legum, haesitantem in maiorum institutis, rudem in iure civili;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 40:2)
ac iam tum erat adulescentulus his studiis mirifice deditus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 57:4)
adulescentulus vero sic initio accusationis exanimatus sum, ut hoc summum beneficium Q. Maximo debuerim, quod continuo consilium dimiserit, simul ac me fractum ac debilitatum metu viderit.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 121:3)
In cotidianis autem commentationibus equidem mihi adulescentulus proponere solebam illam exercitationem maxime, qua C. Carbonem nostrum illum inimicum solitum esse uti sciebam, ut aut versibus propositis quam maxime gravibus aut oratione aliqua lecta ad eum finem, quem memoria possem comprehendere, eam rem ipsam, quam legissem, verbis aliis quam maxime possem lectis, pronuntiarem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 154:1)
De Antonio vero, quamquam saepe ex humanissimo homine patruo nostro acceperamus, quem ad modum ille vel Athenis vel Rhodi se doctissimorum hominum sermonibus dedisset, tamen ipse adulescentulus, quantum illius ineuntis aetatis meae patiebatur pudor, multa ex eo saepe quaesivi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 3:1)
Postero igitur die, quam illa erant acta, hora fere secunda, cum etiam tum in lecto Crassus esset et apud eum Sulpicius sederet, Antonius autem inambularet cum Cotta in porticu, repente eo Q. Catulus senex cum C. Iulio fratre venit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 12:1)
' 'Nihil sane,' inquit Catulus 'etenim vides esse ludos;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 13:4)
itaque experiar equidem illud, ut ne Sulpicius familiaris meus aut Cotta plus quam ego apud te valere videantur, et te exorabo profecto, ut mihi quoque et Catulo tuae suavitatis aliquid impertias;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 16:2)
Tum Catulus 'ne Graeci quidem,' inquit 'Crasse, qui in civitatibus suis clari et magni fuerunt, sicuti tu es nosque omnes in nostra re publica volumus esse, horum Graecorum, qui se inculcant auribus nostris, similes fuerunt, nec in otio sermones huius modi disputationesque fugiebant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 19:1)
'Omnia ista' inquit Crassus 'ego alio modo interpretor, qui primum palaestram et sedes et porticus etiam ipsos, Catule, Graecos exercitationis et delectationis causa non disputationis invenisse arbitror;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 21:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION