도구

도구

라틴어 문장 검색

fraude eorum et cunctatione fieri ut Hannibal decimum iam annum Italiam provinciam habeat, diutius ibi quam Carthagine vixerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 333:1)
ita per cunctationem omissa, ad Chalcidis auxilium, ubi signum accepit, impigre est motus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 88:1)
ipsa cunctatio facultatem detractandae pugnae ademit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 454:1)
unius, insitae ingenio meo cunctationis, quam metum pigritiamque homines adulescentes sane appellent, dum ne paeniteat adhuc aliorum speciosiora primo aspectu consilia semper visa, mea usu meliora;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 595:1)
itaque satis iam omnibus instructis apparatisque et re iam non ultra recipiente cunctationem, in animo sibi esse, Lilybaeum classe traducta eodemque omnibus peditum equitumque copiis contractis, quae prima dies cursum navibus daret, deis bene iuvantibus in Africam traicere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 337:1)
quae causa consuli cunctandi, eadem Gallis, praeterquam quod cunctatio hostium animos faciebat, rei maturandae erat ut, priusquam coniungerentur consulum copiae, rem transigerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 530:1)
litterae T. Quincti cunctationem iniecerunt, quibus auctor erat praetorem classemque Romanam expectandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 277:2)
adventu consulis deditio sine cunctatione est facta, traditumque praesidium regium et cum iis Athamanes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 166:1)
ne tamen segnia aestiva essent et Aetoli non impetratam pacem ab senatu nihilo minus per suam cunctationem haberent, oppugnare Acilius Amphissam statuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 52:2)
quam impetrabilem fore magnam ei spem attulit mora et cunctatio Romanorum, quos, simul Asiam attigissent, effuso agmine ad castra regia ituros crediderat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 385:1)
ut in conspectu steterunt, dirimente amni, paulisper internuntiando cunctatio fuit utri transgrederentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 409:1)
inde - recepti enim sine cunctatione erant - Thebas iam mutatis animis revocati decretum faciunt, ut duodecim, qui privati coetum et concilium habuissent, exilio multarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 460:1)
et Romani sentiebant cunctationem suam infamem apud socios esse, maxime indigne ferentes non latam Pheraeis opem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 615:1)
legati circa imperatorem ducesque externi erant, inter quos et Attalus, omnes approbantes, dum pugnaturum consulem credebant - neque enim ne his quidem cunctationem aperuerat suam - ;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 463:1)
Ut raro, invitus et cum magna cunctatione, ita aliquando scribas necesse est istud, quod tibi in odium litteras adduxit, sed, sicut facis, cum magna cunctatione, cum multis dilationibus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 9:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION