도구

도구

라틴어 문장 검색

simul Alcumenae, quam vir insontem probri Amphitruo accusat, veni ut auxilium feram:
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 14)
non edepol faciam, neque me perpetiar probri falso insimulatam, quin ego illum aut deseram aut satis faciat mi ille atque adiuret insuper, nolle esse dicta quae in me insontem protulit.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 25)
Ille ecastor suppilabat me, quod ancillas meas suspicabar atque insontis miseras cruciabam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 5, scene 256)
tu Pistoclerum falso atque insontem arguis.
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 3, scene 3105)
Si quam debes, te condono:
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 5, scene 253)
Sed ego illam non condonavi, sed sic utendam dedi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 4, scene 2230)
si non facit, tu male facis, quae insontem insimules.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 279)
Vtere, te condono.
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 5, scene 271)
Ni istum cepi, nulla causa est quin me condones cruci;
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 4, scene 484)
Immo hercle, ut scias gaudere me, mihi triobolum ob eam ne duis, condono te.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 5, scene 329)
Faciundum est mi illud, fieri quod illaec postulat, si me illam amantem ad sese studeam recipere, quando ego quod feci, id factum Amphitruoni offuit atque illi dudum meus amor negotium insonti exhibuit, nunc autem insonti mihi illius ira in hanc et male dicta expetent.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 27)
insontis amici duo posuit, et 'insontis' et 'amici'. et plus est quod amicum dixit, quam propinquum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 931)
et casum insontis m. i. amici] [aut] quod interim non vindicarem amici insontis interitum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 934)
Qui vero se populares volunt ob eamque causam aut agrariam rem temptant, ut possessores pellantur suis sedibus, aut pecunias creditas debitoribus condonandas putant, labefactant fundamenta rei publicae, concordiam primum, quae esse non potest, cum aliis adimuntur, aliis condonantur pecuniae, deinde aequitatem, quae tollitur omnis, si habere suum cuique non licet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 103:1)
Haec cum pluribus verbis flens a Caesare peteret, Caesar eius dextram prendit; consolatus rogat finem orandi faciat; tanti eius apud se gratiam esse ostendit uti et rei publicae iniuriam et suum dolorem eius voluntati ac precibus condonet. Dumnorigem ad se vocat, fratrem adhibet; quae in eo reprehendat ostendit; quae ipse intellegat, quae civitas queratur proponit; monet ut in reliquum tempus omnes suspiciones vitet; praeterita se Diviciaco fratri condonare dicit. Dumnorigi custodes ponit, ut quae agat, quibuscum loquatur scire possit.
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 20장5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION