라틴어 문장 검색

nec te saltem, miserande, peremi.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 106:1)
Ille quidem, cupiebat enim consciscere cantum, "Tityre, quid Mopsus?
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:3)
ubi tribus pugilibus Albanorum peremptis, Romanorum duobus, palma victorie sub Hostilio rege cessit Romanis.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:20)
Gladium tenet hostis, ut me perimat, et ego de matris lacrimis cogitabo?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 3:16)
o ferrea pectora Vetti, cum perimit saevos classis numerosa tyrannos.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII71)
nam tibi de summa caeli ratione deumque disserere incipiam et rerum primordia pandam, unde omnis natura creet res, auctet alatque, quove eadem rursum natura perempta resolvat, quae nos materiem et genitalia corpora rebus reddunda in ratione vocare et semina rerum appellare suemus et haec eadem usurpare corpora prima, quod ex illis sunt omnia primis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 2:2)
Praeterea quae cumque vetustate amovet aetas, si penitus peremit consumens materiem omnem, unde animale genus generatim in lumina vitae redducit Venus, aut redductum daedala tellus unde alit atque auget generatim pabula praebens?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 9:8)
et saepe usque adeo, mortis formidine, vitae percipit humanos odium lucisque videndae, ut sibi consciscant maerenti pectore letum obliti fontem curarum hunc esse timorem:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 2:10)
hinc indignatur se mortalem esse creatum nec videt in vera nullum fore morte alium se, qui possit vivus sibi se lugere peremptum stansque iacentem [se] lacerari urive dolere.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 23:5)
nec prorsum vitam ducendo demimus hilum tempore de mortis nec delibare valemus, quo minus esse diu possimus forte perempti.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 29:7)
quae quasi membranae summo de corpore rerum dereptae volitant ultroque citroque per auras, atque eadem nobis vigilantibus obvia mentes terrificant atque in somnis, cum saepe figuras contuimur miras simulacraque luce carentum, quae nos horrifice languentis saepe sopore excierunt ne forte animas Acherunte reamur effugere aut umbras inter vivos volitare neve aliquid nostri post mortem posse relinqui, cum corpus simul atque animi natura perempta in sua discessum dederint primordia quaeque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 2:2)
cetera de genere hoc quae sunt portenta perempta, si non victa forent, quid tandem viva nocerent?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:15)
si procreat ex se omnia, quod quidam memorant, recipitque perempta, totum nativum mortali corpore constat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 12:2)
aut genus humanum iam tum foret omne peremptum nec potuisset adhuc perducere saecla propago.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 35:5)
exanimat enim et perimit animantes, cum pestem intemperie caloris inmittit,
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 9:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION