라틴어 문장 검색

medias quacunque per urbes Ingrederis, crebrae consurgunt undique pompae, Gaudiaque et plausus:
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 13:4)
Implet spera manum, spere tamen umbra uideri Hec melius posset, que solam suscipit umbram, Nec proprium spere retinens consurgit in altum, Sed iacet in piano, nullo promota tumore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 2:4)
Hiis edocta uiam maturius arripit, eius Informat regina gradum gressumque sigillat Incessu proprio, ne locus abditus, anceps Callis, distortus limes, uia dissona gressus Virginis impediat, comitem sibi destinat illam, Que Fronesi mentem proscriptam reddidit, eius Resiituens uisum, cui cessit abusio morbi, Quam uia nulla latet, nullus locus abditur illi, Non delirus obest limes, non semita fallit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:2)
quedam consurgit in altum, Demittuntur humi relique.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:9)
Arripit ancipites post hec Fortuna meatus Et ceptum maturat iter.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:19)
Impetus auriga, Lis armiger, Ira maniplus Preuenit incessum domine, sed Terror euntis Asistit dextro lateri Damnumque sinistro Heret, Deffectus sequitur, Mors ultima gressus Arripit occiduos, et Mortis fldus Achates, Pallor, et assiduo Cedes comitata Dolore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 14:5)
Dum minus in uulnus deseuit mucro, securim Arripit, ut redimat gladii delicta securi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 16:4)
Cum enim humanae aetatis aurora consurgit, ver homini oritur matutinum;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:77)
Ad hoc denique ducis imperium Bulgari, Comanitae, Hungari plurimi cum Pincenariis, qui conventione solidorum ad urbis defensionem convenerant, arcus corneos et osseos arripiunt, loricas induunt;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 22:2)
Interea veritate comperta, exoritur tumultus in populo et unanimiter pedites conveniunt Reinoldum de Breis, Walterum Senzavehor, Walterum quoque de Bretoil et Folckerum Aureliensem, qui erant principes exercitus Petri, quatenus ad vindictam fratrum consurgerent adversus Turcorum audaciam.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 40:1)
praedictae vero acies, per quas Turci a societate divisas irruperant, ad silvam et montana reditum non habentes, versus Nicaeam iter arripiunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 42:6)
Est autem supra littus maris, juxta praedictum Civitot, praesidium quoddam antiquum et desertum, ad quod, tria millia peregrinorum, fugam arripientes, ingressi sunt dirutum praesidium pro spe defensionis.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 44:6)
Turci ergo videntes virum immobilem jam obisse, ab ipsa nefanda turri catenam projiciunt, ungues ferreos acutissimos et rapacissimos ex fabrili ingenio et opere habentem quasi hamos, quae annulo loricae exstincti militis infixa, eumdem arripiens ac retinens, cum cadavere mortuo intra moenia levatur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 68:8)
Hos denique Turci ex improviso ut persenserunt ad auxilium sociorum omni velocitate [0436B] et belli instantia animatos esse tam robusta manu, et in armis et veste ferrea, et in signis luciferis ad bella erectis, fugam arripiunt, et timore concussi, a caede horrenda declinant, alii per devia, alii per semitas notas diffugium facientes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 82:6)
- Fideles, in ultionem suorum consurgentes, post mutuam caedem partim gladiis consumpti, partim in flumine submersi sunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 87:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION